Exei o kairos gurismataMou les pos den esthanese
to idio,san prota
mou les signomi,heretas
ke klinis tin porta
ki eyo ena eripio
ena monaha tha sou po
Ehi o keros yirismata
Kathe Treis Kai LigoKáthe treis kai lígo léo̱ po̱s tha fýgo̱
ma den páo̱ pouthená
kai sta lógia méno̱ to kai̱méno
kai de káno̱ típota
Giatí pouthená kalýtera apó séna
den ypárchei agápi̱ mou gia ména
pouthená kalýtera apó séna de tha xanavró̱ to xéro̱
Liomeno PagotoΚάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει
κάπου σε κάποια χώρα
τώρα μπορεί να βρέχει
Και μένα τι με νοιάζει
εδώ έχει πάντα ήλιο
μόνο που με τρομάζει
Mia Eikona Xilies LexeisΉταν Σάββατο, φθινόπωρο φυσούσε
Η φυγή νωπή ακόμα με πονούσε
Στον ορίζοντα της πόλης αδιέξοδα στενά
Και μια στάση για να πάω… πουθενά
Τι με ήθελε να είμαι μακριά σου
Ποια στηρίγματα κρατούσαν όνειρά σου
Η απάντηση μπροστά μου, σ’ ενός δρόμου τα σκαλιά
Που αναπάντεχα σας είδα αγκαλιά
Pote voudas,pote koudasΠότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας
Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι
Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι
Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας.
Όλο ίδια και τα ίδια, του μυαλού σου ροκανίδια
άλλο ο ανοιχτομάτης κι άλλο ο αυγουλομάτης
άλλο ο ανοιχτομάτης κι άλλο ο αυγουλομάτης
Simeraμικροί βιαζόμασταν να γίνουμε μεγάλοι
το μέλλον όνειρο και το παρόν σπατάλη
του παιδικού μυαλού μας ήταν λάθη
τώρα πληρώσαμε κι έχουμε μάθει
αύριο αβέβαιο το αύριο
με άγνωστο σενάριο
δεν ξέρεις πως μπορεί
η ζωή να μας τα φέρει
Ta LeftaΤι ανάγκη έχεις
Όλοι μου λένε
Με τόσα που έχεις
Μα άσ’ τους να λένε
Εύκολα κρίνουν
Χωρίς να ξέρουν
Δεν αγάπησαν
Για να υποφέρουν
Thelo Na Se DoΘέλω να σε δω
Δεν ξέρω τι να κάνω
δεν ξέρω τι να πώ
πώς να σου εξηγήσω
το λάθος μου αυτό
τηλέφωνα σε παίρνω
ψάχνω να σε βρώ
To Allo MisoΠοτέ μεσ' τη ζωή μου δεν υπήρχε διαφορά
Κι απ' όσα ήθελα είχα πάντα τα μισά τα μισά
Είχα χρόνια ένα βάρος στα στήθια
Μέσα μου ένιωθα ένα κενό
Στη ζωή μου όμως ήρθες και βρήκα
Του εαυτού μου το άλλο μισό
Είχα χρόνια ένα βάρος στα στήθια
To NisiΠάρτι, αγάπη και φιλιά
Καλντερίμια κι αγκαλιά
Tο νησί έχει μεθύσει
Κι ο έρωτας χορό έχει στήσει
Και στην άκρη της γιορτής
Λυπημένος θεατής
Nα κοιτώ και να υποφέρω