Маці сына калыхала у калысцы новай, Песню ціхую пяяла, быццам шум сасновы. Ці то ветры навучылі пяяць сумам скрытым, Як у полі гаманілі, калыхалі жытам. Ці то ветры навучылі пяяць сумам скрытым, Як у полі гаманілі, калыхалі жытам.
Ці то доля навучыла сумна зацягаці, Ці то песню з нотай мілай адказала маці, Калі ў ноч, зімою, сцюжай дзіця калыхала І на кроснах белы кужаль пяючы снавала. Калі ў ноч, зімою, сцюжай дзіця калыхала І на кроснах белы кужаль пяючы снавала.
Калі татку небараку ў няволю забралі, А ў полі вецер плакаў, вербы сумавалі: Як дачушку аддавала замуж, ды далёка, Слёзы вышытым ўцірала хвартухом шырокім. Як дачушку аддавала замуж, ды далёка, Слёзы вышытым ўцірала хвартухом шырокім.
Маці сына калыхала у калысцы новай, Песню ціхую пяяла, быццам шум сасновы. Ток сновалі песню сумам, тугой патыкалі, Ці жаночаю задумай, ўсхваляванай даллю. Так снавалі песню сумам, тугой патыкалі, Ці жаночаю задумай, усхваляванай дальлю. (CATIC A. - L. Geniush)
son mother cradles a new, Song sung quiet, though the noise of the pine. That wind taught to sing sadly hidden As in the field talking and shaking their rye. That wind taught to sing sadly hidden As in the field talking and shaking their rye.
That share has taught bored hackneyed, Whether a song with a sweet note said his mother, If the night, the winter cold child rocked And weavers white tow wandered singing. If the night, the winter cold child rocked And weavers white tow wandered singing.
If the poor guy took a folder in captivity, And the wind cried, willow missed in the field: As my daughter given in marriage, so far, Tears embroidered apron rubbed wide. As my daughter given in marriage, so far, Tears embroidered apron rubbed wide.
son mother cradles a new, Song sung quiet, though the noise of the pine. Current song scurried sadness, longing istykali, Or his female conception, excited dalyu. So scurried song sadness, longing istykali, Or his female conception, excited dallyu.