La donna e mobile. Риголетто. Д.Верди.
La donna è mobile
Qual piuma al vento,
Muta d’accento — e di pensiero.
Sempre un amabile,
Leggiadro viso,
In pianto o in riso, — è menzognero.
Its time to say good byeQuando sono sola
Sogno allorizzonte
E mancan le parole,
Si lo so che non c luce
LA DONNA E MOBILELa donna è mobile
qual piuma al vento
muta d'accento
e di pensiero
Sempre un'amabile
leggiadro viso
in pianto e in riso
La donna e mobile. Риголетто. Д.Верди.La donna è mobile
Qual piuma al vento,
Muta d’accento — e di pensiero.
Sempre un amabile,
Leggiadro viso,
In pianto o in riso, — è menzognero.
Ritornello
MattinataL'aurora di bianco vestita
Gia l'uscio dischiude al gran sol;
Di gia con le rosee sue dita
Carezza de' fiori lo stuol!
Commosso da un fremito arcano
Intorno il creato gia par;
E tu non ti desti, ed invano
Mi sto qui dolente a cantar.
Questa o QuellaQuesta o quella per me pari sono
a quant'altre d'intorno, d'intorno mi vedo;
del mio core l'impero non cedo
meglio ad una che ad altra beltа.
La costoro avvenenza e qual dono
di che il fato ne infiora la vita;
s'oggi questa mi torna gradita,
forse un'altra, forse un'altra doman lo sarа,
SANTA LUCIA LUNTANASul mare luccica
L'astro d'argento
Placida è l'onda
Prospero il vento;
Sul mare luccica
L'astro d'argento
Placida è l'onda
Prospero il vento;
Un Amore Cosi GrandeSento sul viso
Il tuo respiro,
Cara come sei tu
Dolce sempre di piu',
Per quello che mi dai
Io ti ringrazierei
Ma poi non so parlare
E piu' vicino
Вернись в СоррентоTorna a Surriento
Vide 'o mare quant'è bello!
Spira tantu sentimento.
Comme tu a chi tiene mente
ca scetato 'o faie sunna'.
Guarda, gua' chistu ciardino;
На качеляхAieressera, oì nè, me ne sagliette,
tu saie addò?
Addò 'stu core 'ngrato cchiù dispietto farme nun pò!
Addò lo fuoco coce, ma si fuie
te lassa sta!
E nun te corre appriesso, nun te struie, 'ncielo a guardà!…
Jammo 'ncoppa, jammo jà,
funiculì, funiculà!
Памяти КаррузоТам, где море ярко светится,
Играя с южным ветром,
И старый дом с террасой смотрит
На залив Сорренто,
Мужчина обнимает нежно девушку –
Она уже не плачет.
А чистый голос в чистом небе растворяется,
Звучит совсем иначе:
Памяти КарузоТам, где море сверкает
И дует сильный ветер,
На старой террасе
Перед заливом Сорренто
Мужчина обнимает девушку,
Которая только что плакала.
Затем его голос проясняется
И снова слышится пение:
Памяти Э.Карузо...это очень красиво.до глубины души.Там, где море блестит,
И сильно дует ветер,
На старой террасе
На берегу залива в Сорренто
Мужчина обнимает
Заплаканную девушку.
Голос его крепнет
И песня льется.
Песня про жизньЖил был сталкер на свете
Его знали все... Даже дети
Его звали Меченый
Он был сталкерооом
Но на самом деле он был стрелок
Он был первым кто проник в центр зоны
Он говорил что любит свою работу
Припев:
Пучини, Тоска, ария КаварадосиE lucevan le stelle
ed olezzava la terra
stridea l'uscio dell'orto
e un passo sfiorava la rena.
Entrava ella, fragrante,
mi cadea fra le braccia.
Oh! dolce baci, o languide carezze,
mentr'io fremente
Сердце красавицLa donna è mobile
Qual piuma al vento,
Muta d’accento — e di pensiero.
Sempre un amabile,
Leggiadro viso,
In pianto o in riso, — è menzognero.
Ritornello