АК БЭХЕТ ТЕЛЭРМЕН«Башка берәү булгач уйларымда,
Бөтенләйгә кит син!» - диямен.
«Ак бәхетләр теләп, юлларына
Ап-ак ромашкалар сибәрмен.
«Ә ул кайда?!» - дигән дусларыма:
«Яратмый ул мине!» - диярмен.
«Ярата!» - дип син саный башласам,
Бэхетем минемI
Саф мәхәббәт көне бүген,
Күңелләрнең көне бүген,
Йөрәкләрнең кавышкан көн,
Югалтмаска, табышкан көн.
Еллар буе эзли, эзли,
Ул хисләрне табалмаган.
Сина жанымБар йөрәгеңдә утлы мәхәббәт
Ярсып янадыр ялгыз сөюдән.
Беләм сиңа мин, миңа син кирәген.
Мәхәббәтеңне күрдем күзеңдә,
Өмет эзләдем hәрбер сүзеңдә,
Синең назына мохтаҗ йөрәгем.
Йөрәгең ач син үземә,
сине ж,анымБар йөрәгеңдә утлы мәхәббәт
Ярсып янадыр ялгыз сөюдән.
Беләм сиңа мин, миңа син кирәген.
Мәхәббәтеңне күрдем күзеңдә,
Өмет эзләдем hәрбер сүзеңдә,
Синең назына мохтаҗ йөрәгем.
Йөрәгең ач син үземә,
Тик мин синен меннэн беренСин акыллы, син бик эйбэт,
Син бик асыл ир-егет
Сине кургэч, хич бер кыз да
Тузеп торалмас кебек.
Минеке бул дисен мина,
Кулымнан тотасын да.
Тик мин белэм, иртэгэчэ,
Син мине онытасын да.
Эле дэ соямГоллэр булып ятар идем
Юлларына тушэлеп
Кузлэренэ бер карасам
Кала жаным ьушанып.
Кушымта:
Сойдем сине, син дэ мине
Сояренэ ышанып.
Эх Ак КошларЯзлар килде, үз кадерен белеп,
Сөю булып керде күңелгә.
Яфракларга тулган бөре булып
Бәгыремә кереп түгелә.
Син яралар салма, кирәк түгел,
Йөрәгемә минем кагылма.
Үтте инде язлар, соңладым дип
ЯратуЯратулар пар канатлар бирде
Сихри кочлэр табып очамын
Йорэгемнэн чыккан утлар белэн
Яктым тэуге сою учагы
Припев:
Тик ярату дингез дулкынындай
Учагымнан ычкан ялкыннардай