- Казачкi
Як ляцеу у начы чырвоны цмок над зямлёй,
Разкiдау агнi, разкiдау агнi ,
Запалiлi алтар у касцеле тады,
Ды да бога iмшу «пробашч» змовiу за люд.
Пэуна золата нёс д'яблау паслугач,
Гаварыу увесь люд, гаварыу увесь люд.
Ты не йдзi ў начы на магiльнiк адзiн,
- Краiна месяца
Дзень на зыходзе, сонцы садзiцца за лес,
З рэхам вяртаецца змрок, вечар палiць агнi.
Чырванню небасхiл гарыць,
Вецер спявае з лiствой калыханку зямлi .
Краiна месяца……
Буслы зляцелiся у гнёзды свае,
- Лiтва Налiшчанская
Асеннiмi пажоуклымi гасцiнцамi
З крыжамi сядзiб фальваркавых.
З дубамi на палях, вясковымi каплiцамi
Свой асаблiвы дух ствараеш ты Лiтва Нальшчанская.
I зноу ты вужакамi закруцiлася
Бо прагнеш на копiшчы пагаскiя.
Хоць хрысцiянства прыняла з шлюбам Ягайлавым
- Пад белай гарой
D
Бурштынавыя сосны
A
Красуюцца над Вяллёй,
G
Той што здаўна святою
D . . . . . . . . . .A
Шануецца ракой.
- Прывiды старога горада
Апоўначы, скрозь цемень, змрок,
Калі згашаны агні ў дамах,
З'яўляецца на вулках чорны цмок,
І ходзіць по дзяцінцу і дварах.
І пакрыёма шатанаў сваіх
Вядзе з сабою чараду.
І ад ліхтарняў цені на сцяне,