- Гомерлек язым
Язлар булып кердең күңелемә,
Гомерлек яз булып кал инде.
Бер хәсрәтсез йөргән күңелемне
Татлы сагышларга сал инде.
Табигатьтән китсә, китсен язлар,
Тик син китмә минем йөрәгемнән.
Гөлбакча ит минем күңелемне,
- Минем белэн кал эле
Элеккечэ ялкынланып
Син мине ярат кына.
Булырмын соекле колын
Кузенэ карап кына.
Мэхэббэтем шундый кочле,
Кабул итеп ал эле.
Серле гомер юлларында
- Очрашу эзлэмэ
Еллaр aркылы килдeм кичeгeп,
Уткэн союнe искэ тошeрeп,
Кaбaт очрaшу кирэкмe икэн,
Олы хислэрнe уятып иркэм.
Булып кал бары яшьлек ялгышым,
Кунел турендэ назым, сагышым,
Эзлэмэ мине, хэзер без бутэн,
- Син эни берэу генэ
Безнен хакта гына эни,
Уйланасын дыр инде
Борчыласын дыр инде син
Куанасындыр инде
Без диеп шатландын да син
Без диеп сагышландын
Ботен гомеренне эни
- СИНСЕЗ АВЫР
Идел чиксез дәрья кебек
Томаннар төшкән чакта.
Идел буйларында йөрим
Уйларым синең хакта.
Идел ярларында маяк
Ак параходлар өчен.
Син минем бөтен шатлыгым
Син идең яшәү көчем..
- Соям димэ...
Хушлашканга күпме еллар узган
Онытылган инде уткәннәр
Төшләремэ кереп гөлләр бирә
Яшьлегемдә сөеп көткәннәр
Онытылган инде моңсулыгы
Синсез үткән ялгыз кичләрнең
Юылганнар инде яшьләр белән
- Сыерчыклар
Сыерчыклар оча, оялары кала,
Балалары кала
Әнкәй йорты моңсу булып кала,
Балалары китеп югалса.
Сыерчыклар түгел, без кешеләр бит,
Туган йортны чит-ят итәбез.
Чит җирләрнең йөзен бизибез дә,
- Эзлэмэ син кабат очрашулар...
Эзлэмэ син кабат очрашулар,
Юлларыбыз куптэн аерылган.
Тормыш сукмаклары чэбэлэнгэн,
Омет канатлары каерылган,
Омет канатлары каерылган.
Беркайчан да мин синеке булмам,
Кояш инде тошкэ авышкан.