- Восеньскі слэм
Всеньскі слэм.
Паўночны
Вецер
У дрэвах
Свішча!
І з сухіх галін зрывае
- Дождж
Дождж
Нейкі цяжар на душы,
Грукат молату ў начы.
Гэта бьецца ў сэрца дождж,
Гасне полымя свячы.
На выратаванне мне
Не адводзіца хвілін,
- Зіма
Зіма.
Наш самалёт разбіўся недзе
Сярод Карпацкіх змрочных гор,
Воўч'і зграі ды мядзведзі -
Гаспадары тут з даўніх пор.
За столькі год крыві і жаху
Глытнулі гора мы зпаўна:
- Начны горад
Яшчэ нябачна зорак ў небе,
Але акутвае ў змрок,
Драўляныя старыя хаты,
Спыніўся часу хуткі крок.
На шэрых вуліцах ні люду,
Адныя цені велькіх дрэў,
Адзін жабрак чакае цуда,
Гучыць ў паветры птушак спеў.
- Невясомасьць
Навогул цемра, змрок спрадвечны,
Ды ззяюць зоркі ў вышыні.
Мінуць стагодз,і і дарэчы,
Я не пачую цяплыні.
Усё жыццё я светла марыў:
Пабачыць сонца, знічак жах,
Але жыццё дарэмна страціў
На белых нівах ды млынах.