Arkona все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Widziałem łzy smutku w świetle księżyca odbijane
Dotykające mroźnej dzikiej ich tęsknoty
Oczekujące powrotu starego tysiąclecia
Dające strawę krukom Księcia nocy

Słyszałem rozpaczliwy wrzask milczących skał
Pamiętających bitwy w imię wiecznej chwały
I oślepiający blask piorunów rozbudzający dzikie demony

W imię pogańskiej potęgi chrześcijan krew się leje
Zgodnie z pogańskim nadprawem natury
Armie tych ziem powstają przeciwko krzyżowi
A oblicza bogów zapomnienia zebrane w potężne hordy
Widzę w nocnym blasku księżyca
Na zawsze pogańskiego

Bo kiedy hordy powstaną poza światłem skryte

Odrzucam strach i przeklinam
Istotę bezsilną i słabą
Spoglądając z góry na raj
Staję się panem własnego wszechświata wszechświata

Kreuję kształty na swoje podobieństwo
Daję im życie sensowne i wolne
Tłumiąc ich rozpad powstrzymując chaos

Ой, гой, Роде! Ой, гой, Роде!

Сквозь седой туман
Взгляд устремился вдаль
Там в мире мертвых скал
Ты затаил печаль
Мечется душа
Над ледяной волной

Uśpione na wieki
Sny i marzenia
Zamarzły w letargu
By już nie powrócić
Historia pradziejów
W powietrze wpojona
Góry w chmurach uśpione
Rzeki w lodzie zastygłe

Znam każdy ból twej duszy
W pamięci notuję twe grzechy
Każdy twój niepokój jest moją niepewnością
A usta pieszczą - beznamiętnie chcą wyssać
Pragnienia podrażnione tak mocno
By ukraść rozkoszy sekrety tajemne
Bo kiedy nicość pochłonie twój umysł
Tylko ty będziesz z nią na zawsze do końca

Zniszczone zimą odludne krajobrazy
Hale mroźnej i wietrznej północy
Śnieżnobiałe horyzonty
I ten trzeszczący mróz
Ziemia dźwiga brzemię przeszłości
Spod śniegu majaczy morze krwi
Wicher niesie pieśń wojownika
Chłodem nocy nadchodzi i poraża

Spoglądam w otchłań zimną, zapomnianą
Przez pryzmat czasu wypatruję cieni
Odległe galaktyki, zatracone wymiary
Śledzę gwiazdy na lodowym nieboskłonie
Dookoła ciemności, przerażający mrok
Zmysłami wyobraźni czuję oddech zniewolenia
Nadciąga zagłada niczym czarna dziura
Bogowie wracają, urastają w siłę, rosną w moc

Wola tworzenia wciąż każe nam iść
Depcząc co marne, bez strachu przed złem
Zachować w pamięci odległe te dni
Gdy honor był prawem jak dzisiaj jest krzyż
Z upadku zaplutych świętości się śmiać
Bez maski ukazać bezprawie ich praw
Przekonać swój naród jak ślepym jest dziś
By w gruzach odnalazł znów źródło swych sił

Nieśmiertelny władca ma wiele mistycznych twarzy
Wyrażających odwieczną potęgę gwiezdnych przestworzy
I jak bezlitosny cesarz sługom wolę swą narzuca
Tak dostojny srebrny książę swym blaskiem daje znak
Do rozpoczęcia nieświętej modlitwy

Nieśmiertelny władca przybiera wiele mitycznych postaci
Horoskopem gwiezdnych przestworzy w demony się zmienia

Вставайте, люди русские!
На правый бой, на смертный бой...

Нет покоя нашим предкам,
нет свободы их потомкам!
Сохраним наш род великий!
Рвемся в бой мы ярым волком.

Древа стон,
Образ богов в очах.
Лик времен вновь пробуждает страх.
Тени тех, что снизошли в курган.
Живы в нас, вторят о правде нам.
Пробудись племя, что дремлет здесь.
К Сварге ввысь, да вознесется песнь.
Песнь ветров - громкий потомков глас.