Five centuries agoԴուք որ մեռաք հինգ դար առաջ,
դուք որ այսօր կմահանաք,
նույն ծառի ծիլն էիք կանաչ,
և դարձաք նույն հողին ճարակ:
Հինգ դար առաջ հինգ դար հետո,
նույն անցորդ եք անվերադարձ,
կիջնի անհույս մութ երեկո,
Anarak Vordu VeradardzehYerb anarak vordu nman
Darnas toghats qaghaqd
Yev drnedur pntres nrants,
Um vor vaghuts kortsrats es...
Seghani chors koghmum nstats
Nranq en` um gtel es -
Xosqer ch@kan. xmum enq lur...
Ush e: Ush e: Ush e:
Araj GiteyiԱռաջ գիտեի,
թե մարդիկ ինչու կգային աշխարհ,
արեգակն ինչու կթափեր ոսկի,
ծաղկաբաց ծառի ափերում դալար
ինչո՞ւ կհնչեր երգը գետակի,
առաջ գիտեի, հիմա չգիտեմ:
Առաջ գիտեի,
Ari im soxakԽոսք` Ռ. Պատկանյանի
Արի՛, իմ սոխակ, թո՛ղ պարտեզ մերին,
Տաղերով քուն բեր տըղիս աչերին.
Բայց նա լալիս է - դու սոխակ, մի՛ գալ,
Իմ որդին չուզե տիրացու դաոնալ։
Թո՛ղ դու տատրակիկ, քո ձագն ու բունը
Because I LovedՎՈՐՈՎՀԵՏԵՎ ՍԻՐԵԼ ԵՄ
Ջութակահարի Մենախոսությունը
1992
Երբ որ մաղում եմ մեկ առ մեկ բոլոր անցած իմ տարիները
թափվում են ցած ավազի պես օրերի շարքը անտարբեր
Concurrences Совпадениявзор наш вуалью заплетен
и осмотреться чтоб до правды
коль зоркостью чужой пленен -
взорам чужим поверить надо
и мерить старой снова кровью
длину дорог всех, что грядут
и жизни вену вскрыть по-новой
созерцаньями, созерцаньями
El voch mi vishtԷԼ ՈՉ ՄԻ ՎԻՇՏ
Էլ ոչ մի վիշտ, էլ ոչ մի ողբ,
Ոչ մի կսկիծ կամ էլ մորմոք,
Ոչ մի դատարկ հույս կամ աղոթք,
Կամ բյուրեղյա երազ անհոգ,
Անցան դարեր..
Բավ է դիեր, ու հեկեկանք,
EpitaphԵրբ սիրավառ և հիացիկ կնայես դուն,
գարնան շքեղ ծաղիկներուն ու ծառերուն,
հիշի՛ր, որ նախ քեզնից առաջ ես եմ տեսել,
և աչքերիս լույսը պայծառ հող է հիմա:
Աշնան հարուստ պարտեզներից ամեն անգամ,
Fidayu maheՖԻԴԱՅՈՒ ՄԱՀԸ
...
Եվ հոգիս է մորմոքում,
Կուրծքս ճեղքեց սուրը վայրագ,
Եվ արյունս է դեռ հոսում:
Միակն էի ամբողջ գյուղից,
Im TarinerԻմ տարիները չոր հենակ,
Փողոցներում դատարկ հնչյուն:
Ինչպե՞ս հասնեմ քեզ, մոտենամ,
Իմ տաք երակ, իմ մանկություն,
Երբ տարիներն են ինձ ջնջում:
Մտերիմներ` թե հին, թե նոր:
Մաքուր էր սերն իմ առաջին:
Չեղած մի կիրք, մի նոր կարոտ,
Nuyn Qaghaqn eԴատարկվել են փողոցները հարազատ ձեր դեմքերից,
եւ շրջում են չորս բոլորը լոկ ստվերները անցյալի։
Նույն քաղաքն է նույն արեւը, սրճարանը անկյունում,
բայց օտար ուրիշ աչքեր են, անծանոթ օտար դեմքեր են,
քայլվածքին քո հետեւում։
Եվ մարում է մեր անցյալը, ապագան էլ ուշանում,
ո՞վ է սխալը, ո՞վ է ճիշտը, էլ ոչ ոք չի հասկանում։
քեֆի մեջ են առնետները, սերմը մեկ առ մեկ կորչում,
OrerԿավի նման, ափերի մեջ,
Ինձ ճմռում է բեմը այս հսկա:
Ձայնը կախվեց առաստաղից,
Արձագանքի համար այլևս սիրտ չկա:
Եվ վարագույրը ապակյա դանդաղ իջավ,
Սեղմվեց բեմի եզրին,
Եվ երգը` գոլորշու նման,
Strange kinde of manՏարօրինակ, տարօրինակ մարդ արարած,
մոմի լույսով` խավարի մեջ համատարած,
կհալածես դու տեսիլքներ արևավառ,
կխարխափես և խավարին չես հավատա...
Արցունքներիդ մի գամածին խորին տմույն
գիտես նայել արշալույսի ճաճանչներին
սգի քողի տակ հուսալից դու սիրահար`
The Death of a FedaiԽոսք` Արթուր Մեսչյան, Երաժշտություն` Արթուր Մեսչյան
Եվ հոգիս է մոքմոքում,
Կուրծքս ճեղքեց սուրըվայրագ,
Եվ արյունս է դեռ հոսում...
Միակն էի ամբողջգյուղից,
Մյուսները փախեփախ,
Ես ինչ անեմ,որ ողջ գյուղը
trichqԿապել են ամուռ փալասով քո աչքերը,
ձեռքիդ էլ կախել կշեռքը ժանգոտ,
ոնց որ գողացել են քո կշռաքարերը
արդարություն ես դու կույր ու վախկոտ,
դու ես արձան որ դատում ես իմ բախտը,
դու ես իմ սիրտը հանձնում գայլերին,
լիզում հաստափոր և փոշոտ հատորները
ուր շարադրած են բոլոր իմ մեղքերը
Vorovhetev Бледная теньперевод - бледная тень...
Когда просею чередой
Я все года,что мной прожиты,
То,равнодушны и забыты,
Дней вереницы - как песок.
И исчезают под шумок
Ваятели пустых деяний,
Возращение Блудного СынаКогда как блудный сын назад
В свой город возвратишься
Ты будешь по домам искать
С кем не успел проститься.
Сидите по углам стола
Безмолвно и серьезно,
И ни к чему сейчас слова.
Поздно! Поздно!