Я шумлівы чарот, я мяцежны бунтар. Я балота буджу гучным шумам. У вадзе я жыву і абмыт дажджом хмар, Але змоўкнуць не дам сваім струнам.
Уздыму дух людзей, прабуджу іх ад сну, - Славу, будучнасць я ім прарочу... Я, мяцежны бунтар, клічу жыцця вясну, Клічу к працы свабоднай і творчай.
Як не счуюць мяне, я мацней загуду, Дам гучнейшы акорд песні новай... А каб змыць з зямлі бруд, скалыхну я ваду, Што дажджом налілася свінцовым.
Чаму ж вы, песняры, што будзілі людзей, Чуць не хочаце песні чарота? Нашы песні - наш кліч, бо адных мы грудзей, Край адзін наш - то наша балота.
Дык шумі, як шумеў, велікан-ясакар, Шапаці, спелы колас, у полі... А я песню сваю буду пець - я бунтар! Буду клікаць народ свой да Волі.
1922 I am noisy charms, I myasian rebel. I balto buzhu noisy noise. In vadze I live and abmyt dazhjom hmar, Ale zmoknuts will not give our strings.
I bold the spirit of the people, prabuju and hell sleep, - Glory, I’m going to grandfather ... I, mjarezyzhni rebel, klyіchu zhytstsya vyasnu, Klyuchu to pratsy svabodnay i create.
Yak not schyayan myane, I mtsney zagudu, I will give you the most glorious akord of songs ... And cab zmyts zyamlі brod, I skalychnu vadu, INTO Dazhzhom nalіlasya svintsovym.
Well, Chamu you, songwriters, INTO the budzіlі people, Chutz not want songs charotyles? Our songs are our klіch, more ad we are breasts, Our edge is our place.
So noisy, yak noiseў, velikan-yasakar, Shapatsі, spela Kolas, u polі ... And I will pile a song, I am a rebel! I will be my own people and voles.