Giorgos Sabanis все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Το θέλω απ' το δεν μπορώ
Ένα φοβάμαι δρόμος

Πέφτει η βροχή και λούζει τους δρόμους
Χίλιες σταγόνες πάνω στους ώμους
Βαθιά μουσκεύει η καρδιά
Τρέμει το βλέμμα μου που σε είδε
Τρέμει στο έλα τρέμει στο φύγε

Πως θες να αρχίσω, τι να προσπαθήσω
Για μένα να πω
Κύματα χίλια σε ένα εαυτό
Μέσα στην δίνη ψάχνω γαλήνη
Και αγάπη να βρω
Κράτα με εσύ ασφαλή σε ένα κόσμο σκληρό

Μ' ένα δικό σου φιλί

Νιώθω τόσα πολλά, κάνω σκέψεις μπλεγμένες
δε χωρούν στην καρδιά κι ανεβαίνουν σπασμένες
Νιώθω τόσα πολλά, προτιμώ να σωπαίνω
ανοιχτός δεν μπορώ, κλειδωμένος πεθαίνω
Είμαι άνθρωπος δες, ίσως ο άνθρωπός σου
μην το πεις πουθενά, φύλα τον θησαυρό σου

Είμαι άνθρωπος δες, κρύβω αδυναμίες

Λεσ πωσ δεν είμαι εκεί κοντά
Δεν ανήκω πουθενά
Για αυτό και δεν αντέχεισ

Πεσ άλλη μια "ποτέ ξανά"
Το "για πάντα" σε πονά
Που δεν το ελέγχεισ

Πάντα μια ζωή κόντρα λογική
Τέλεια φυλακή όσοι μ' αγαπούσαν
Πού ήσουνα εσύ τόσα χρόνια εσύ
Κι έγινα πληγή με όσα μ' ακουμπούσαν

Μέσα σε χιόνια και βροχέσ
Πόσο μεγάλωσα για δεσ
Και πόσο πάγωσα στο χθέσ

Σε ψάχνω μέσα μου ξανά, δεν είσαι εδώ
Εσύ σε λάθος αγκαλιά, κομμάτια εγώ
Η απουσία σου γκρεμός κι ούτε ένα φως
Και στην ψυχή μου διαρκώς χειμώνας καιρός

Υπάρχουν στιγμές που μοιάζει το χθες
Κομμάτια σπασμένο γυαλί
Σε λάθος κρεβάτι κοιμάσαι

Όσοι δρόμοι πατάω
Με ρωτάνε που πάω
Μ'ανακρίνουν ποιοσ είμαι
Τι αγαπάω και τι προσπερνώ
Το όνομα σου να πω
Δεν τολμάω

Ίσωσ νόημα δεν έχει

Δίπλα σου να 'μαι
Εδώ στο πλευρό σου
Όσο θα ζεις και θα ζω
Να 'μαι ο φρουρός σου
Θεός και μωρό σου εγώ

Και να φυλάω
Μεσ' την στοργή μου

Χάνομαι χάνομαι στα έγκατα του νου
Εκεί δεν είσαι αλλουνού
Εκεί σ' αισθάνομαι

Κι ας μη σ' έχω
Σ' έχω νιώσει στη σιωπή
Είσαι ιδέα δυνατή
Πάνω σου πιάνομαι

Ποιος είμαι εγώ τι κάνω εδώ
Που ζητώ να μπω σαν κλέφτης στη ζωή σου
Οι μέρες περνούν οι μήνες σιωπούν
Κι όλο παίζω κρυφτό με την υπομονή σου

Έχω χαθεί μέσ' στο κενό
Δεν υπάρχω πια
Δεν θέλεις να με ψάξεις

Που που να σε βρίσκω
Όταν γλιστράω στη συντριβή
Ποιο χάοσ να αγγίξω
Για να γεννηθείσ εσύ

Έλα σε μένα σε διψάω σαν έρημη γη
Κοίτα στο βλέμμα πυρετόσ που μου καίει η ψυχή
Είναι δικά σου τα δυο χέρια μου τα άδειο κορμί

Φταίει ο ήλιος που γέρνει
μου φταίει, είσαι σκοτάδι, σε φέρνει
Φταίει η νύχτα που όνειρα κάνει
μου φταίει που ποτέ δεν σε φτάνει
και φταίει η ψυχή που παλιώνει
και κλαίει για ο,τι πια τελειώνει
Φόβοι σα θεατές γύρω γύρω
ποντάρουν σε ακόμα έναν γύρο

Скажи мне, скажи мне, как ошибки выводят на верный путь.
Из всех страстей, скажи мне, какою мне прикрыться.
Покажи мне дорогу, которая не ведет к обрыву,
Чтоб мне идти вперед.

Это "навсегда", скажи мне, как ты можешь обсуждать?
В моей крови ты жизнь и смерть сеешь.
Уходишь и тебе безразлично, что по всем твоим долгам

Πεσ μου πεσ μου
Πωσ τα λάθη βγάζουν στο σωστό
Απ'τα τόσα πάθη πεσ
Με ποιό να σκεπαστώ
Δείξε μου το δρόμο
Που δε βγάζει σε γκρεμό
Να περπατώ

Μια ζωή για τους άλλους παλεύω
στον ρηχό τους βυθό,
πάντα λάθος ανθρώπους διαλέγω
για να προδοθώ
Μια ζωή στους καθρέφτες των άλλων
άλλος είμαι εγώ
μια πλευρά μου που μίσησα μάλλον
με έχει συνεργό

Είναι πολύ σκληρό το αίσθημα γυμνό
Να με κρατά ζεστό έξω από την αγκαλιά σου
Μια μάχη σιωπηλή με ό,τι πονάει πολύ
Τι πιο γενναίο μπορεί να μπορέσω μακριά σου

Φοβάμαι έτσι να ζήσω
Δυο βήματα κάνω μπροστά και αμέσως μετρώ τρία πίσω
Φοβάμαι να πολεμήσω

Χρώμα αλλάζω
Γίνομαι κόκκινο
Για να βγάζω φωσ αισιόδοξο

Χρώμα αλλάζω
Γίνομαι κόκκινο
Πλησιάζω μήπωσ με φοβηθείσ
Για να μη δεισ πόσο φοβάμαι

Πες, ό,τι νιώθεις πες
Το ‘χει η λογική
Όλα σε κλουβί
Σαν παγιδευμένα

Δες, τόλμησε και δες,
Πώς το σ’ αγαπώ
Κλαίει σα μωρό

Δεν έμεινε τίποτα πια
θα πάω μονάχα όπου ανήκει η καρδιά
μες στον χρόνο που ό, τι και να γίνει κυλά
Δεν έμεινε τίποτα εδώ
χαρίζω σε σένα τον μικρό μου εαυτό
κι αν σε άφησαν όλοι, δε σ'αφήνω εγώ

Είσαι εσύ βαθιά δικιά μου φωνή,

Σε ξεχνάω
Μα γελάει η μνήμη
Πολεμάω
Για να βρω ειρήνη μέσα μου
Μα εμφανίζεσαι εσύ
Κι έχω λέξεις
Που κρατάω θαμμένες
Κι αν διαλέξεις τις απελπισμένες

Μεταξυ μασ δε σε ξεχασα ποτε
Μεταξυ μασ ουτε εσυ μ εχεισ ξεχασει
Περιμενω να φανεισ σαν το τρενο τησ γραμμησ
Σ αγαπαω και πώσ να παω σ άλλη σταση

Μεταξυ μασ δινω μια ζωη να σε ξαναφιλησω
Καθε βημα με τραβαει προσ τα πισω
Μεταξυ μασ στον λαβυρινθο η κλωστη δεν περιμενει

Δεν ακούς μονάχα διατάζεις
Δεν ακούς μόνο μιλάς και πάλι όρους βάζεις
Δεν μ' ακούς που σου μιλάω δεν μ' ακούς
Τους χρησμούς νομίζω πάλι λάθος μεταφράζεις

Κι όταν μια λέξη λέω δυο λες εσύ
Η άμυνα σου στάση επιθετική
Τις λέξεις εκτοξεύεις πυροβολείς

Μια φορά κι έναν καιρό η δικιά μασ ιστορία
Του παράδεισου η αιτία και τησ δίψασ το νερό
Μια φορά κι έναν καιρό ευτυχίασ πεπρωμένο
Απ' το σώμα μου να βγαίνω στο δικό σου για να μπω

Τώρα ερημιά πίκρα μοναξιά παραμύθια ήταν όλα αυτά
Ο πίτερ παν οι πειρατέσ οι μάγισσεσ οι δράκοι
Η σταχτοπούτα σκεφτική νεράιδεσ με ραβδάκι

Σου χαρίζω το φεγγάρι
Ένα σύμπαν θα 'χεις μαξιλάρι
Στα προσφέρω όλα για όλα
Μόνο αν με θες

Πριν ζητήσεις θα σου δίνω
Κάθε γύμνια σου εγώ θα ντύνω
Θα 'ρθουν μάγοι με τα δώρα

Εγώ του έρωτα παιδί
Μεσ στην υπερβολή
Στ' άκρα η επιθυμία
Θα πιο το σώμα που αγαπώ
Κι ύστερα ασ πνιγώ
Μαζί του με μανία

Μπεσ ατη μάχη

Εγώ τι και αν κοπώ αίμα δεν τρέχει
Πληγή δίχως ζωή πόνο δεν έχει
Εσύ δεν είσαι εδώ και έχω μουδιάσει
Ζω όμως δεν ζω έχω αδειάσει

Γιατί ο ήλιος ξέχασε να βγει στον ουρανό μου
Και όλο το φως του έχασε για ότι είναι δικό μου
Γιατί ο ύπνος μάλωσε με το μυαλό μου πάλι

Το είδα τώρα καθαρά
Του εαυτού σου τα νερά
Σε καθρεφτίζουν ιδανικά
Μα πια σε ξέρω

Σε είχα προδώσει μια στιγμή
Εσύ μια ολόκληρη ζωή
Να μείνει όρθια η ψυχή

Ώρα μηδέν
Ν' αφήσεις ώρα είναι πια τα δεν
Κι αυτά τα μη
Ώρα μηδέν
Να πνίξεις όλα όσα οι άλλοι λεν'
Μεσ' στη σιωπή

Άσε για μια στιγμή

Φεύγουνε όλα και που πάνε απορώ
Από τα χέρια μου γλιστράνε σαν νερό
πολλές απώλειες πληγές
Πριν βγάλεις το όπλο σου για ρίξε μια ματιά
Εγώ κι εσύ είμαστε στην ίδια την μεριά
Για δες, αλλού ειν’ οι απειλές

Δεν είμαι πόλεμος

Πεσ πωσ δεν έχει γίνει πεσ πωσ δεν υπάρχει το χτεσ
Πωσ όνειρο ήταν και τώρα ξυπνώ
Κι όλα αρχίζουν πια απο δώ

Ψέματα ήτανε πωσ μου "φερεσ βροχέσ
Όνειρο ήτανε δεν βρήκα απ" αυτέσ
Δεν είδα να φεύγεισ και πωσ δεν με θεσ ψέμα ήταν πεσ

Τόσα χρόνια στο συναίσθημα πιστεύω
Και δε με κουνάει κανείσ
Το κενό με μια ιδέα το ημερεύω
Πωσ θα έρθεισ για να μείνεισ κι ασ αργείσ

Κι αν οι μέρεσ φεύγουν βιαστικέσ
Κι οι νύχτεσ σβήνουνε κι αυτέσ
Σε μια απάνθρωπη σιγή

Σαν χωρισμός τα λόγια της σιωπής
Αυτά που λες και αυτά που εννοείς
Κι αν είσαι εκεί εδώ η αγκαλιά
Εδώ σταθμός στη ζωή ξαστεριά

Στα ξενύχτια μου
Η συνήθεια μου
Να φοβάμαι μη σε χάσω

Μόνο πληγέσ έχω στο στήθοσ
Εκεί που είχα μόνο καρδιά
Η σχέση αυτή άλυτοσ γρίφοσ
Κάθε σου λέξη χίλια καρφιά
Και τησ σιωπήσ τα πουλιά
Πέφτουν σε τοίχουσ κι αυτά φυλακισμένα
Ψάχνουν αδιέξοδα πια
Τρόπο να βρουν για να φτάσουνε σ' εσένα

Λες δεν με θέλεις
Λες πως λυπάσαι
Προσπάθησα να 'μαι η αγκαλιά
Που θα κοιμάσαι
Μα δεν αντέχεις
Τέτοιο μαγνήτη
Και εκρήξεις για εμένα φυλάς
Στο άδειο μας σπίτι

Δεν μου αρκεί
Αν έχεις έρθει μα δε πρόκειται να μείνεις
Αν έχεις μάθει να αρπάζεις και ν' αφήνεις
Δε θέλω μια ζωή μισή
Δεν μ' αφορά
Αυτή η ψευδαίσθηση αγάπης που χαρίζεις
Αυτό το πάθος που με δόσεις μου δανείζεις
Ολα για όλα θέλω πια

Ένα ηφαίστειο έχω στο κεφάλι
Πριν να τρέξει έξω ψάξε πάλι
Και βρες ποια σφαίρα μου ταιριάζει
Το αντίο όπλο μου θυμίζει
θέλω το φινάλε που ν' αξίζει
Να πω για όλα δεν πειράζει

Πες μου σ' αγαπώ και μίσησέ με

Εγώ θα φύγω από σένα
μήπως σώσω τη ζωή μου
τα φτερά μου τσακισμένα
ήσουν η καταστροφή μου

Τα ολόιδια αυτά τα μάτια
να τον κάνουνε κομμάτια
άλλος τώρα για παιχνίδι

Εγώ θα φύγω από σένα
Μήπως σώσω τη ζωή μου
Τα φτερά μου τσακισμένα
Ήσουν η καταστροφή μου

Άλλος για αυτά τα μάτια να τον κάνουνε κομμάτια
Άλλος τώρα για παιχνίδι με μαχαίρι και λεπίδι

Δε μιλάμε κι αλλού κοιτάμε
Δε συναντάμε ξανά τα αισθήματά μασ
Δε μιλάμε και προσπερνάμε
Έτσι απλά όνειρά μασ τρελά

Δε σου μιλάω
Μ'έκανεσ να σου θυμώσω
Που με προδίδεισ στεγνά

Εδώ μείνε, πού πας
μια αγάπη, μικρός γογλοθάς.
Μα πρέπει να προσέχεις,
στα χέρια, τη ζωή μου κρατάς

Ότι έχεις να πεις, πες το τώρα που είναι νωρίς
δεν έχεις εμπειρία καμιά, κάποιος εδώ σ'αγαπά.
Αγώνα κάνεις άνισο, μα εγώ σου δείχνω τον παράδεισο.

Ψάξε να βρεισ στον βυθό μιασ καρδιάσ που κοιμάται
Και θα το δεισ στο φιλί σου να ζει πώσ θυμάται
Σ' αγαπώ θα στο πω πριν καν το ζητήσεισ
Θα'μαι εδώ αν στ'αλήθεια με χρειαστείσ
Δε θα πω πωσ κρατάω όλεσ τισ λύσεισ
Θα το δεισ πωσ μαζί μου μπορείσ να τισ βρεισ

Σαν τρελόσ ρυθμόσ με ξεσηκώνεισ

Απ'τον παράδεισο του χτες,

πέφτω στην κόλαση που θες.

Το βάθος σου είναι μια πληγή,

που πάντα θα αιμορραγεί,

Βόλτες στην παραλία
Της μοναξιάς τοπία
Κι εισαι εκεί
Σκιά στην γη
Στιγμές μεγάλες και μοναδικές
Σε γέλια κλάματα και σε χαρές
Σπας τις βροχές
Είσαι δίπλα μου

Εγώ το νιώθω πωσ ακόμα είσαι εδώ
Τι κι αν τα αμέτρητα τα φεύγω σου μετράω
Ίσωσ να φτάσω να 'ναι και γραφτό
Να χάνω πάντα όταν στα αλήθεια πολεμάω

Είναι η αύρα σου σε ό, τι ακουμπώ
Τα βήματα σου στησ ψυχήσ μου τα υπόγεια
Όλα τα είπαμε τι άλλο να σου πώ

Τίποτα
Δεν ζήσαμε τίποτα
Χάδια καχύποπτα
Λάμες λεπίδες
Φταίω ή φταις
Τίποτα,
Δεν κατάλαβες τίποτα
Για ένα τίποτα είδες

Κλαίω δίχως λόγο,
ή για πολλούς.
Τι μου συμβαίνει;
Πες μου αν ακούς.

Φάντασμα μοιάζεις,
ή είμαι εγώ.
Κι αν δεν με νιώθεις,

Βρέχει
Έλα και κανε μου παρεα κι αγκαλιά
Σώμα με σώμα
Να μην ποτίζεται του φόβου μασ το χώμα
Και να ζεσταίνουν οι ανάσεσ την καρδιά
Σκληρή η αλήθεια που τη λένε μοναξιά
Βρέχει
Τουσ κεραυνούσ και τισ σιωπέσ ποιοσ τα αντέχει

Είναι στιγμέσ που το μυαλό
Γεμίζει με φωτιά
Σκέψεισ μου καίνε το φτερό
Και πέφτω χαμηλά
Σκέψεισ χωρίσ καμία λογική
Βάζω απλά στην έρημο φωνή

Άσε με εμένα να ταϊζω εδώ φαντάσματα ξανά