Δεν έμεινε τίποτα τώρα δεν έχω τα πήρατε όλα Καρέκλεσ πικάπ συγκινήσεισ χαμένα Μαζεύω αποτσίγαρα στάχτεσ τισ ενοχέσ μου στισ πλάτεσ Δαγκώνω κλειδιά αναμνήσεισ και φεύγω
Τίποτα δε θέλω πια να θυμάμαι τίποτα Τίποτα μπλουτζίν ξεβαμμένα τα χρόνια ύποπτα
Κραγιόν μακιγιάζ στον καθρέφτη Ομορφαίνω το χρόνο τον ψεύτη Πώσ πέρασαν τόσοι χειμώνεσ για σένα
Κοιτάζω το φωσ δε φοβάμαι αγάπεσ και όρκοι ασ πονάνε Τα χέρια μου σφίγγω και τρέχω στουσ δρόμουσ Теперь у меня ничего не осталось, у меня нет всего. Стулья, проигрыватели, потерянные эмоции. Я собираю окурки, пепел, свою вину на спине. Я кусаю ключи воспоминаний и ухожу.
Я больше ничего не хочу помнить. Ничего, синие джинсы выцвели с годами, подозрительно.
Помада в зеркале. Я украшаю время, лжец. Сколько зим прошло ради тебя?
Я смотрю на свет, я не боюсь. Любви и клятвы, пусть они причиняют боль. Я сжимаю руки и бегу по улицам.