Μικρό ερημοκλήσι πάνω στο βουνό Ψηλό μου κυπαρίσσι, φως εσπερινό. Κάνε με να έρχομαι πάλι σαν και πρώτα Μακριά σου σβήνω χάνομαι, μες τα πολλά τα φώτα. Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή Και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη. Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός. Φωτίζει το καντήλι, λάμπει το κερί Ψαλμό λένε τα χείλη, πίσω η σιωπή. Κοιτάζω την εικόνα, με κοιτάει κι αυτή Και τότε φεύγουν όλα, τα σκοτάδια της ψυχής. Ανάβω θυμιατήρι, ανάβει η προσευχή Και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη. Ανάβει όλος ο κάμπος, ανάβει κι ο γιαλός Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός. Τραγούδι Ανώνυμης Μοναχής
Μικρό ερημοκλήσι πάνω στο βουνό Ψηλό μου κυπαρίσσι , φως εσπερινό . Κάνε με να έρχομαι πάλι σαν και πρώτα Μακριά σου σβήνω χάνομαι , μες τα πολλά τα φώτα . Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή Και γίνεται ψαλτήρι , ο ουρανός κι η γη . Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός Ολόγυρά μου θάμπος , μέσα μου ο Θεός . Φωτίζει το καντήλι , λάμπει το κερί Ψαλμό λένε τα χείλη , πίσω η σιωπή . Κοιτάζω την εικόνα , με κοιτάει κι αυτή Και τότε φεύγουν όλα , τα σκοτάδια της ψυχής . Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή Και γίνεται ψαλτήρι , ο ουρανός κι η γη . Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός Ολόγυρά μου θάμπος , μέσα μου ο Θεός .