На сумны твар кідае свет Глухі, маўклівы манітор. Мой шлях ляжыць у інтэрнэт- Я зноў бягу ў яго прастор. І спадзяюся, што ўбачу Хаця б два словы ад цябе. Я не магу цяпер іначай- Жыву я ў электронным сне.
Прыспеў: Ан-лайн каханне ў сляпую: Не чуць, не бачыць і трываць... Калі ж твой голас я пачую, Я не магу ўжо чакаць. І пацалунка віртуальна Я не магу у сабе стрымаць. Калі ж сустрэнемся рэальна, Больш не магу ўночы спаць.
У той жа час, на той старонцы Сустрэнемся ў каторы раз: Уважу пароль я ў аконцы- Няма больш перашкод для нас. Бяжыць хвіліна за хвілінай... Я зноў у манітор гляджу. І аб каханні самай мілай У захапленні я пішу.
Прыспеў: Ан-лайн каханне ў сляпую: Не чуць, не бачыць і трываць... Калі ж твой голас я пачую, Я не магу ўжо чакаць. І пацалунка віртуальна Я не магу у сабе стрымаць. Калі ж сустрэнемся рэальна, Больш не магу ўночы спаць. On a sad face is throwing the world Deaf, mute the monitor. My path lies in the Internet I again ran into his space. And I hope that I will see At least a few words from you. I do not have inachay- I live in an electronic December
it: Online love in the blind: Do not hear, not see, and to endure ... If your voice I hear, I can no longer wait. And virtual kiss I can not keep myself. If you meet real More I can not sleep at night.
Meanwhile, in the page Meet me at that time: Respecting the password I akontsy- No more obstacles for us. Runs minute by minute ... I look back at the monitor. And the sweetest of love Excited I write.
it: Online love in the blind: Do not hear, not see, and to endure ... If your voice I hear, I can no longer wait. And virtual kiss I can not keep myself. If you meet real More I can not sleep at night.