Mikel Laboa все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Izarren hautsa egun batean bilakatu zen bizigai,
hauts hartatikan uste gabean noizpait ginaden gu ernai.
Eta horrela bizitzen gera sortuz ta sortuz gure aukera
atsedenik hartu gabe: lana eginaz goaz aurrera
kate horretan denok batera gogorki loturik gaude.

Gizonak badu inguru latz bat menperatzeko premia,
burruka hortan bizi da eta hori du bere egia.

Arratsean, suaren ondoan, askotan etorri izan zait gogora
txori baten heriotza, nonbait, basoetan.
Negu geldoaren egun goibeletako,
habia huts gaixoak, habia abandonatuak,
haizearekin kulunka burdinezko zeru grisean.
Ai! Txorien hil-beharra neguan!
Helduko da, halere, bioleten sasoia
eta ez dugu haien hexurrik aurkituko

Del cerro vengo bajando.
Camino y piedra.
Traigo enredada en el alma, viday,
una tristeza.
Traigo enredada en el alma, viday,
una tristeza.

Me acusas de no quererte.

Xori erresinula
üdan khantari,
zeren ordüan beitu
landetan janari,
negüan ezta ageri
balinba ezta erí,
üdan jin baledi
atseden naite ni.