Petros Gaitanos все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Αραμπάς περνά, σκόνη γίνεται
σήκωσ’ το φουστανάκι σου
να μη σκονίζεται.

Αραμπάς περνά, αραμπατζής λωλός,
στη μπάντα κοριτσάκια
να μη σας πάρει ομπρός.

Στο Γαλατά ψιλή βροχή και στα Tαταύλα μπόρα
βασίλισσα των κοριτσιών είναι η Mαυροφόρα.

Έχε γεια Παναγιά τα μιλήσαμε,
όνειρο ήτανε, τα λησμονήσαμε.

Στο Γαλατά θα πιω κρασί, στο Πέρα θα μεθύσω,
και μες απ’ το Γεντί Kουλέ κοπέλα θ’ αγαπήσω.

Όταν γερά η μάνα και άλλο κε μπορεί (2)
α τότε θελ βοήθειαν α τότε θελ ζωήν ...
α τότε θελ ζωήν
κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει
αμά κι φτας το χρέωσις θα καίετε η ψυς

η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ και μπεν
η μάνα να μη είνετε η μάνα να μη εν

Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, ἔπειτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήμψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσιν; μὴ πάντες διερμηνεύουσιν; ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ μείζονα. Καὶ ἔτι καθ' ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι. Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι.

Αϊτέντς επεριπέτανεν
Ψηλά σαν επουράνια
Ούι αμάν αμάν.

Είσεν τσαγγία κόκκινα
Και το τσαρκούλ’ νατ μαύρον
Ούι αμάν αμάν.

Ν' αϊλί εμάς και βάι εμάς
οι Τούρκι την Πόλ' επαίραν
επαίραν το βασιλοσκάμ'
κι ελάεν η Αφεντία.

Μοιρολογούν τα εκκλησιάς
κλαίγνε τα μοναστήρα
κι ο Αι Γιάννες ο Χρυσόστομον

Σ αγαπω γιατι εισαι ωραια
σ’ αγαπώ γιατί είσαι εσύ
αγαπώ κι όλο τον κόσμο
γιατί ζεις κι εσύ μαζί
το παράθυρο κλεισμένο
το παράθυρο κλειστό
άνοιξε το ένα φύλλο
την εικόνα σου να δω!

И МАНА ЭН КРИОН НЕРОН.

Отан ера э мана
Ке ало кепори
Ото те фел воифия
Ото ти фел зои

Ота аэрти иора

Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει,
και η γη το σπήλαιον τω Απροσίτω προσάγει,
’αγγελοι μετά ποιμένων δοξολογούσι,
μάγοι δε μετά αστέρος οδοιπορούσι,
δι' ημάς γαρ εγεννήθη
Παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός.