Anoigma Sta PerataΆνοιγμα στα πέρατα
Και βροχή του μάρτη
Έχασα σαν έβαλα στοίχημα
Πωσ θα 'ρθει
Μην φοβάστε στο κορμί
Μαγικέσ ψυχέσ μου
Έτσι με συνήθισαν
Gia Tin ElladaΑμπέλια και χρυσέσ ελιέσ
Μοιάζεισ ελλάδα μου όπωσ θεσ
Φωτιά κι αέρασ στο φωσ τησ μέρασ
Τη μια ευρωπαία στο κλαρί
Την άλλη αρχαία προτομή
Γιατί γιατί
Mia Volta Sta VathiaΜια βόλτα στα βαθιά μαζί σου
Στην άκρη αυτήσ τησ νύχτασ π' αγρυπνά
Στουσ άδειουσ κύκλουσ του καπνού τυλίξου
Στη μυρωδιά τησ μέρασ π' αρχινά
Ξοδεύτηκεσ στισ αγορέσ και στα παζάρια τρέχεισ
Τα παραμύθια σου φτηνά τον εαυτό σου δεν αντέχεισ
O KiposΦέρνει η νύχτα το πρωί
Κι ο ήλιοσ πάει να φανεί
Ήμουν μικρόσ και ξέχασα
Γλυκό πουλί μου σε έχασα
Kλείνει τα δίχτυα του το φώσ
Κι όποιοσ κοιμάται μοναχόσ
Κάνει πωσ δεν τον νοιάζει
Pontikoi stin agoraΣτην αγορά παγιδευμένοι ποντικοί
νύχτα στην Tσιμισκή, μες στον αέρα
γλιστράς δεξιά μου κρύα αναπνοή
πριν από χρόνια ζούσαμε 'δώ πέρα.
Σ' ένα δωμάτιο σκοτεινό σ' αναζητώ
τη μυρωδιά σου πιάνω με το σώμα
αν είν' ο κόσμος μου τρελός τί να σου πώ;
Ta Paidia Mes Stin PlateiaΠιάνω να ζωγραφίσω
Τα παιδιά μεσ στην πλατεία
Σα να 'ταν όπωσ πρώτα
Κι όπωσ θά 'θελα
Mα όλα αλλάζουν
Και το χέρι μου αρπάζουν
Αλλάξανε τα χρώματα
Tis SiopisΌποιοσ ξεχνάει χάνεται ραγίζει όποιοσ θυμάται
Κι αυτόσ που παραστράτησε στισ ερημιέσ κοιμάται
Στα γιορτινά τα μαγαζιά πολύχρωμεσ βιτρίνεσ
Είπεσ πωσ θα 'ρθεισ να με βρεισ δυο χρόνια κι έξη μήνεσ
Μάθε τη γλώσσα τησ σιωπήσ κι ύστερα έλα να μου πεισ
Πώσ κλίνεται το σ' αγαπώ πώσ βγάζει η έρημοσ καρπό
Πώσ βγάζει η έρημοσ καρπό
Tou AsotouΚάνω τισ αμαρτίεσ μου
Να 'χω να μετανιώνω
Να λέω πωσ παραφέρομαι
Μαζί μου να θυμώνω
Κάνω τα μάτια τα στραβά
Όταν ξεπέφτω στα φθηνά
Με προσευχέσ και με βρισιέσ