- Алабута
Җәйнең эссе матур көнендә
Бер хатын түтәлгә иелгән.
Чүп утый, ашыкмыйча, ипләп –
Бакчаны чистартырга кирәк.
Чүп утый, ә үзе сөйләнә:
“Басканнар әшәке үләннәр!
Көн дә чык, көн саен син ута –
Бетә белми бу алабута”.
- Алсу
Ят шэхэрнен кичке урамнары,
Урамнарда тузан бураннары.
Шул буранда басып тора монсу
Соембикэ нэселеннэн матур Алсу.
Кемне котэ, нилэр омет итэ?
Юлдан матур машиналар утэ,
Онытылган буген ана-ата,
- Безнен ил
Башларына кигэн эшлэпэнне
Сиксэн-сигез икэн олгесез
Килгэннэрдэн бирелеп карап торам
Сез икэнсез доньялар козгесе
кушымта:
Безнен ил сандугач сайрар жирдэ
безнен ил уйнар-колэр жир.
- Бер ялгыш бозмас язмышны, тагын кабатламасан...
Урам буйлап елый-елый кая барасың икән?
Йөрәгеңә наз салырдай кемне табарсың икән?
Унҗиде яшь гомер түгел, ялгышып атламасаң.
Бер ялгыш бозмас язмышны, тагын кабатламасаң.
Яшьлекнең иң саф чагында ашыктыңмы яшәргә?
Юк идеме якын кешең, ярамый дип дәшәргә?
Күз яшьләрең белән юып яшьлектәге ялгышны,
- Кыр казлары артыннан
Кыр казлары артыннан
Биеклеккә тартылам.
Хыялыма китәр идем
Кыр казлары артыннан.
Кыр казлары артыннан
Китәр идем, тартынам.
Үз-үземне бәйләгәнмен
- Очрашу
Кайвакыт була шулай
Кондез кояш тонлэ ай
Икенче конгэ исэ
Болытлы жиллэр исэ
Куктэн тама куз яшлэре
Янгыр тамчысы булып
Булса булсын безнен остэ
Кыска гомерле болыт
- Тонге юл
Күңелнең тулган чагы,
Яна сагыш учагы.
Кемдер китә, кем кала.
Кайгыларга уралып,
Сагышлардан моң алып,
Кемдер юлга кузгала.
Ике урман арасы,
- Тормыш бэете
Агыйделдә ак кораб
Утырдым алга карап.
Ике якта – ике яр,
Илдә әллә ниләр бар.
Бата-калка йөзәбез,
Бар нәрсәгә түзәбез.
Мин исә кайгырмыймын –
Күргәнемне җырлыймын.
- Ялгызлык
Табигатьнең кырыктагы
Ялгыз хатын кебек чагы:
Көндә яңгыр, көндә җилләр яфрак куа.
Иртә-кичен күкләр соры,
Көндез сирәк кояш нуры.
Бу вакытта матур таңнар сирәк туа.
Юеш тәрәзә каршында