Anna Vissi все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Teliose mou pes kapia mena
Hathikes ki oute kalimera
Pnigome mes sta dakria mou
Efiges ki esvise i kardia mou
Den ti thelo ti zoi mou pia
Agapoula mou,eho ena mialo
Pou doulevi mono otan ise edo
Agapoula mou eho mia kardia

Αφού σ'αγαπάω
Γιατί αισθάνεσαι άσχημα
Γιατί νιώθεισ αμήχανα
Αφού σου λέω σ'αγαπάω
Γιατί επιτέλουσ δε σκασ
Φίλα με αντί να μιλάσ

Δε θέλω να μου εξηγήσεισ τίποτα

Αυτός που περιμένω
Δε θα ‘ρθει από τα αστέρια
Θα ‘ναι τα δυο του χέρια γεμάτα χώματα

Αυτός που περιμένω
Δε θα ‘ναι ο ιππότης
Θα ‘ναι απλός στρατιώτης στα χαρακώματα

Σκέφτηκα πώσ θα 'τανε αν μ' άφηνεσ
Και φθινοπώριασε
Κι όσα τραγούδαγαν πουλιά
Σωπάσανε
Και το παιχνίδι τα παιδιά
Σταμάτησαν
Και όσα ανθισμένα είχε η γη
Μαράθηκαν

Είχες στα μάτια σου Βυζαντινό φεγγάρι
Κι έμοιαζες ίδιος με εικόνα του Χριστού
Έλληνας όμορφος φωτιά και παλληκάρι
Λες κι απ' τ' ανάκτορα σε βγάλαν της Κνωσού

Είχες στα μάτια σου τ' αυγερινού τη χάρη
Μες στην καρδιά σου είχες τα δώδεκα νησιά
Και σαν θα σμίξουμε μια νύχτα με φεγγάρι

Αλήτισσα Ψυχή

Στίχοι: Βάγια Καλαντζή
Μουσική: Γιάννης Κυφωνίδης
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση

Ότι κι αν κάνεις
Τα όρια μου δεν τα πιάνεις

Ποιοσ θα μου χαρίσει
Αγάπη εδώ και τώρα
Ποιοσ θα μου το δώσει
Το αντίδοτο

Ποιοσ θα μου χαρίσει
Αγάπη εδώ και τώρα
Ποιοσ θα μου το δώσει

Na na na na na na na...

Ti paraxeno afto
Na 'sai to allo miso
To megalo mou mystiko
Svis 'to fos kai ela pies
Anasfaleies kai enohes
Svista ola ma esy na kais

Από 'δώ κι απο 'κεί η ζωή φυλακή
Κι απ' τα σίδερα πίσω όλοι εμείσ
Με το χέρι απλωμένο στην ελπίδα
Μια ηλιαχτίδα ζητάσ για να πιαστείσ

Από 'δώ κι απο 'κει δάκρυ σαν το ρακί
Που σταλάζει αργά και μασ πονά
Την ψυχή χαρακώνει μια ρυτίδα

Πρώτον δε με ζηλεύεισ
Δεύτερον πάντα με πιστεύεισ
Τρίτον δε μου μιλάσ
Τέταρτον σπανίωσ μου γελάσ

Και πέμπτον για να τελειώνουμε
Ποτέ μασ δε μαλώνουμε

Call me, I'm feeling so lonely, I'm lost without you
Call me, all I'm asking is to hold me, just one more time

Sleepless nights, with sweating agony
thinking how it all went wrong for me,
baby please, my life depends on you,
there's no one else, I'm still in love with you

Το ξέρω πως υποφέρεις
γιατί δε θες να με πικράνεις.
Το ξέρω αισθάνεσαι τύψεις
γι' αυτό που τώρα πας να κάνεις.
Μάτια μου γλυκά,
τα πράγματα για μένα είναι απλά.

Δε με αγαπάς, το ξέρω,

I don't want you to know

I dont want you to know
that for the past two months I'm always at home alone.
I dont want you to know
how ugly I feel with black bags under my eyes.
I dont want you to know
that I dont care if I live or I don’t live.

Δίψασα στην πόρτα σου γι' αγάπη
Κι έγειρα γλυκά να κοιμηθώ
Μαύρο δαχτυλίδι το φεγγάρι
Τάμα σε ξωκκλήσι μακρινό
Μαύρο δαχτυλίδι το φεγγάρι
Τάμα σε ξωκκλήσι μακρινό

Έδεσα με κόμπο τη φωνή σου

Μια κούπα εγώ μια κούπα εσύ
Και η νυχτιά μεθύσι
Κι ήταν τα λόγια σου κρασί
Ψιλό μου κυπαρίσσι

Δύσκολοσ καιρόσ για αγάπη
Δύσκολοσ πικρόσ καιρόσ
Ένα δίφραγκο το δάκρυ

Больно всем... От чего, позволь спросить?
А, когда мне в душу лезут, я обязана смириться?
Это самый ваш нелепый из грехов, -
Запретить нельзя влюбиться и забыться - так и знай.

Больно всем... И к чему ваш ложный стыд?
Препарируя мне сердце, за собой вы не следите...
И не страшно, хоть глубокий был надрез,

Eisai sto aima,stis flebes
sta kyttara moy
eisai ston aera poy anapnew sti monajia moy

eisai i mera moy
eisai i nyxta moy
eisai to liwma moy
kai ta jenixtia moy

Греческий
Eleni

To xlomo to prosopaki sou
stis fotografies mas koito
toso kourastikes na fugeis viastikas
ta thlimenna ta matakia sou
san duo sunnefa ston ourano

Καμιά φορά όταν στα μάτια σε κοιτώ
Μέσα τους χάνομαι και νιώθω πως μεθώ
Κι αναρωτιέμαι λέω πώς γίνεται αυτό
Να υπάρχει τόση ομορφιά στον κόσμο αυτό τον άσχημο

Όταν σε έπλασ' ο θεός
Πρέπει να είχε προφανώς

Ένα δάσοσ κλάρεσ
Πάνε κι έρχονται στο χωλ
Για το παλομάρεσ
Το βιετνάμ και το ντε γκώλ

Τον αχάριστο τον κλέφτη
Το χωριάτη τον αλήτη
Με τη μύτη τη μεγάλη

Κόκκινα σημάδια απ' τα κλάματα
Ψάχνω την καρδιά μου στα χαλάσματα
Έπαιζες μαζί μου όλο αυτό τον καιρό
Κι όμως φταίω μόνο εγώ

Έπρεπε να το 'χα καταλάβει
Έπρεπε να το 'χα δει
Έπρεπε να το 'χα σταματήσει

Δε λέει κι απόψε η βραδιά
Πάλι να ξημερώσει
Κι ο πόνος μες τα στήθια μου
Δεν λέει να μερώσει

Ερωτευμενάκι σάπιο καραβάκι
Μέσα στης καρδιάς σου την κακοκαιριά
Ερωτευμενάκι κοίτα με λιγάκι

I can hear my heart breaking
As I open the door
I can feel the tears on my face
Burn like a fire
As I look in your eyes
And I know, I’m still in love

Chorus:

I can hear my heart breaking
As I open the door
I can feel the tears
On my face burn like fire
As I look in your eyes
And I know
I'm still in love with…

seems only yesterday now,
hiding my heart away
i kept my world outside
tonight love could not be mine
then suddenly i see you
i knewit had to be you
i feel your spirit in me
love has saved my life

Ψηλά τακούνια φοράω απόψε
για ξενύχτι και χορό...
Έχω γυρίσει από την κόλαση
και πίσω δεν κοιτώ...

Απόψε θα πιω, θα ερωτευθώ, θα κάνω ότι θέλω εγώ
Και πάψε να κλαις, αστείες απειλές να στέλνεις απ' το κινητό...
δε θα με πεθάνεις

Ήρθαν γοργόνεσ του γιαλού
Νεράιδεσ απ' τα δάση
Και πλάνεψαν τ' αγόρι μου
Και νύχτεσ το 'χω χάσει

Φέξε χλωμό φεγγάρι μου
Να δω να περπατήσω
Να βρω το παλληκάρι μου

Pali den exw klisi mati kai se ligaki ximerwnei
Exw kseminei apo tsigara
Kai to mpoukali afto teliwnei

Parapatontas to kormi mou koubalaw
Ao ti kouzina sto saloni
Kai h agwnia an tha rtheis kathe mou kytaro nekrwnei

Amore mio και coza
Πιες με σαν να ‘μαι gazoza

Ανοίγω πανιά
Τα ρούχα μου πετάω τα παλιά
Τα μάτια μου έχω ανοιχτά
Τι άλλο ποια να κάνω η γυναίκα

Γεια σασ τριαντάφυλλα
Και γιασεμιά
Στου βράχου φέρτε με
Την κυκλαμιά

Πάει τησ καλύβασ μου
Το χελιδόνι
Του κάμπου δώστε μου την

Απόψε στο αυτοκίνητο θα μπω κι όπου με βγάλει
Κομμάτια θα 'ρθω σπίτι μου χαράματα και πάλι
Για σένα για σένα
Γυρεύω συγκινήσεισ μα σιχαίνομαι ό,τι κάνω
Το ξέρω καταβάθοσ ψάχνω τρόπο να πεθάνω
Για σένα για σένα

Γύρω απ' το μηδέν είναι όλη η ζωή μου

Όπως σε βλέπω να 'ρχεσαι από μακριά
τα πόδια μου κόβονται από τα γόνατα.
Η Γη κουνιέται, νομίζω ότι πέφτω, νομίζω ότι χάνομαι
Κι εσύ το ξέρεις, το βλέπεις, τ' απολαμβάνεις.
Ναι, το παίζεις cool, το παίζεις ψύχραιμα,
κουνιέσαι αδιάφορα.

Το χαίρεσαι, το χαίρεσαι, το χαίρεσαι...

Για την αγάπη πεσ μου
Που έχει πια χαθεί
Και μια καρδούλα βρεσ μου
Για να με λυπηθεί

Ένα αγκάθι στην καρδιά μου έχω και πονώ
Τον καημό μου τον μεγάλο πώσ να σου τον πω
Τον καημό μου τον μεγάλο πώσ να σου τον πω

Ανοίγει η πόρτα τ' ουρανού
Βγαίνει το φεγγαράκι
Ανοίγει κι η καρδούλα μου
Και τρέχει το φαρμάκι

Γιατί γελάσ και παίζεισ με το παράπονό μου
Γιατί γελάσ και παίζεισ πικρό δαμάσκηνό μου
Γιατί γελάσ και παίζεισ με το κρυφό καημό μου

Χάνομαι μου λείπεισ και πεθαίνω
Χάνομαι τον πόνο ανασαίνω
Χάνομαι χάνομαι κι είμαι εγώ
Χάνομαι σαν το παιδί που κλαίει
Χάνομαι μα πουθενά δε φταίει
Χάνομαι χάνομαι κι είμαι εγώ

Χάνομαι τη μου μένει τώρα χάνομαι

Κάποιο βράδυ μου'πεσ φύγε
Κι είπα θεέ μου η αγάπη σου πού πήγε
Κι είχα μείνει μοναχή μου
Να θυμάμαι κάποιο βράδυ που μου έλεγεσ
Κι έλεγα αχ κι έλεγεσ

Χωρίσ εσένα εγώ δεν κάνω
Κι αν θα μ'αφήσεισ θα πεθάνω

Μασ χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
Κι ασ μη φταίξαμε τίποτα εμείσ
Και τησ ξενιτιάσ μασ πονούν οι τόποι
Κι είμαστε νησιά άγονησ γραμμήσ

Ήταν σχολειό μεσ την αγκαλιά σου
Και βιβλίο μου όσα μου 'χεσ πει

Πες μου έχεις βρει αυτό που έψαχνες
Μακριά από τα ατέλειωτα προβλήματά μας
Πες μου βρήκες τελικά αυτό που έχασες
Κάποια βραδιά μέσα στην καθημερινότητά μας
Πες μου το 'χεις μετανιώσει
Πες μου αν σου λείπω
Πες μου πώς περνάς

Είδα στα μάτια σου τον ήλιο τησ αυγήσ
Είδα την ίδια τη ζωή να μ' ανασταίνει
Κι ύστερα χάθηκεσ στην ερημιά τησ γησ
Κι έγιν' ο κόσμοσ γειτονιά συνηθισμένη

Κι ύστερα χάθηκεσ σαν άστρο τ' ουρανού
Κι έγιν' ο κόσμοσ ξερονήσι για φυγάδεσ
Είδα τον ήλιο που ομορφαίνει τισ κυκλάδεσ

Μασ γέλασε η ζωή
Πωσ κάτι θα φανεί
Και πωσ για μασ θ' ανοίξουνε
Και κάποιοι ουρανοί

Το φταίξιμο για μασ
Και που γι' αυτό πονάσ
Είναι πωσ πάντα μείναμε

Ήλιε μου βασίλεψεσ
Ήλιε μου εχάθησ
Και μου πήρεσ τισ χαρέσ
Και τισ πασ αντάμα

Μοναξιά παράπονο
Πίκρα φόβοσ κλάμα

Θέλω μονάχη να ζήσω
Δε θέλω άλλο πια ν'αγαπώ
Είναι στιγμέσ που ανασαίνω
Κι είναι στιγμέσ που πονώ
Είναι στιγμέσ που ανασαίνω
Κι είναι στιγμέσ που πονώ

Είναι στιγμέσ που ζητώ να γυρίσω

I don't know but there's a warning
In the air that i should run
I don't know but something stops me
Something is keeping me behind

And I m walking straight in your eyes
I m looking straight in your eyes
And I m asking you straight in your face

Μου χες πει ότι θα ζεις μοναχά για μένα
Όλα θα τα αρνηθείς μου 'χες πει για μένα
μα μου 'πες ψέματα , μου 'πες ψέματα , ψέματα πολλά

Και τι έγινε,
και τι έγινε
Εσύ θα χάσεις
όταν με χάσεις

Αννα Βίσση - Κακά παιδιά

Στίχοι και Μουσική: Νίκος Καρβέλας


Πάλι χωρίζουμε κι όλα μαυρίζουνε
ο κόσμος με φοβίζει στη καρδιά μου
η θλίψη φτερουγίζει

Με συγκλονίζει πάντα ο τρόποσ
Που θυμάσαι να μου δείξεισ ότι μ'αγαπάσ
Ούτε η ζάχαρη δεν έχει από τη γλύκα
Τη δική σου όταν με φιλάσ
Πάντα μ'αγάπεσ και λουλούδια εμφανίζεσαι
Μένεισ για λίγο και μετά εξαφανίζεσαι
Αυτή η αγάπη σου είναι όπωσ τα χριστούγεννα
Το χρόνο μια φορά

Είμαι εδώ και περιμένω δε με τρομάζουν οι αστραπέσ
Κανένα δεν καταλαβαίνω δεν παίρνω από συμβουλέσ
Εγώ θα μείνω εδώ

Κάτι μου λέει πωσ ο δρόμοσ ανοίγει ένα φωσ με τυλίγει
Κάτι μου λέει ότι θα 'μαστε μαζί ξανά
Κάτι μου λέει πωσ με θέλεισ ακόμα στην ψυχή και στο σώμα
Κάτι μου λέει ότι σύντομα θα 'ρθουν καλύτερεσ μέρεσ

Φιλιά δίχως πάθος
Φιλιά είναι λάθος
Φιλιά που δεν καίνε
Μόνο ψέμματα λένε
Δεν είναι φιλιά

Και ψάχνω να βρω
Ένα λάθος να ζήσω

Ξέρω την αγάπη σαν το ποίημα μου
Γι' αυτό έχω καταλήξει του αυτοδύναμου
Και πρόδωσα και μ' έχουν προδώσει
Κι ότι είχα για να δώσω το 'χω δώσει

Μισή ζωή πεσμένη στα πατώματα
Στον έρωτα έχω λιώσει χίλια σώματα
Μονάχη μια χαρά τα βγάζω πέρα

Μέσα στου κόσμου την βοή
Νιώθω μονάχη και φοβάμαι
Βλέπω να φεύγει η ζωή
Και εμείσ δεν ξέρουμε που πάμε

Και συ μιλάσ μιλάσ μιλάσ
Πόσα δεν λεσ
Πόσα δεν λεσ για να μου πεισ πώσ μ' αγαπάσ

Κλαδί ροδιάσ ολάνθιστο
Τι να 'ν' πέρα απ' το θάνατο
Φεγγάρι μου εσύ γρήγορο
Αγάπησ δώσε μου νερό

Έλα πιο κοντά
Τώρα που κοιμήθηκε το γιασεμί
Λύσε τα μαλλιά

Κλαισ εσύ και πονώ
Δάκρυ μου είναι το δάκρυ σου
Λάθη έχω τα λάθη σου
Και θα 'ρθώ όπου πασ σ' αγαπώ

Κλαισ εσύ και πονώ
Μα δεν είσαι πια μόνοσ σου
Πόνοσ μου είναι ο πόνοσ σου

Σε θέλω σε θέλω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Σε θέλω σε θέλω
Για σένα ανασαίνω

Σε θέλω σε θέλω
Για σένα εγώ πεθαίνω
Σε θέλω σε θέλω

Κρύβαμε την αγάπη μασ
Στη χούφτα του καλοκαιριού
Κι απλώναμε το όνειρο
Στον ήλιο το μεσημεριού

Κι ήρθαν και χτύπησαν την πόρτα
Πικροί και δίσεχτοι καιροί
Κι ένασ αγέρασ παγωμένοσ

Καινούργιο τροπάρι,
όλους από κάτω μας έχει πάρει
ψυγείο, καμίνι
ο κόσμος κουλουβάχατα έχει γίνει

Το πλοίο βουλιάζει όμως μη σε τρομάζει
από τέτοια ο έρωτας δε χαμπαριάζει

Μ' αγαπάσ
Το βλέπω σ' όλα τα πουλιά
Που τραγουδάνε
Μου το σφυρίζουν τα
Καράβια σαν κινάνε
Το ψιθυρίζουν τα παιδιά
Στη γειτονιά

Πες μου πώς μπόρεσες
Πες μου πώς άντεξες να με προδώσεις
Έξω απ' τις νύχτες σου
Έξω απ' τις μέρες σου να με κλειδώσεις

Δε θα ξεχάσω ποτέ σ' τ' ορκίζομαι
Σώνει και ντε θα μου το πληρώσεις
Κάθε μου μαύρο δάκρυ στην ψυχή σου

Άκου τις πρώτες νότες
Άκου τη μουσική
Ψάξε να βρεις μια θέση
Πιο αναπαυτική
Δεν έχουν χώρο απόψε
Το άγχος και το στρες
Μαζί μου ξέχνα τώρα
Τις δύσκολες στιγμές

Τι να μου κάνουν μάτια μου
Δαίμονες και άγγελοι
Που έγινες δηλητήριο
Μα εγώ σε νοιώθω μέλι
Τι να μου πούνε μάτια μου
Προφήτες και δασκάλοι
Όλου του κόσμου το μυαλό
Μυαλό δε θα μου βάλει

Μεθυσμένη πολιτεία με σημάδεψες βαθιά
Είχα κάποτε μια αγάπη και την πήρε η συννεφιά
Μες την έρημη πλατεία τ' όνειρό μου το παλιό
Μεθυσμένη πολιτεία σ' αγαπώ

Μεθυσμένη πολιτεία μια κορνίζα αδειανή
Μια λατέρνα είν' η ζωή μου με ξεκούρδιστη φωνή
Πάνε κι έρχονται σαν πλοία οι αναμνήσεις στον καιρό

Δώσε μου πράσινο απ' τα μάτια σου
Και χρυσαφί απ' τα μαλλιά σου
Κι έλα πριν φέξει ο ουρανόσ
Έλα να βάψουμε το δρόμο
Έλα να βάψουμε τον κόσμο
Για να ξυπνήσει γαλανόσ

Μπα σε καλό σου τι κάνεισ στάσου

Μια μικρή ψυχούλα είμαι
Μη μου δίνεισ άλλο πόνο
Είναι εύκολο να λιώνω
Δύσκολο να μ' αγαπάσ

Ένα σού ζητάω μόνο
Την καρδιά μου μην πονάσ
Ένα σού ζητάω μόνο

Με απειλείς ότι τελειώσαμε
Tο ίδιο κάνεις κάθε φορά κι ύστερα αλλάζεις
Το μετανιώνεις το ξανασκέφτεσαι λίγο πιο ψύχραιμα
Και σε τρομάζει γιατί το ξέρεις πως μια νύχτα το πολύ
Εμείς οι δύο αντέχουμε ο ένας δίχως τον άλλο
Το ξέρεις πως μια νύχτα το πολύ εμείς οι δύο
Να ζήσουμε μπορούμε χωριστά
Να ζήσουμε μπορούμε χωριστά

Μίλησέ μου με μια λέξη μπορείσ
Στην καρδιά μου να μπεισ μίλησέ μου
Μίλησέ μου κάνει κρύο χιονιάσ
Κι αφού δίπλα περνάσ μίλησέ μου

Είναι τόσο απλό να μου πεισ σ' αγαπώ
Κι όμωσ θεέ μου
Δε σε νοιάζει πωσ ζω κι είμαι μόνη μου εδώ

Κάνουν όνειρα και αυτά όπωσ και εσύ
Είναι παιδιά
Όνειρα που ωσ το πρωί δε θα κρατήσουν
Μεσ τα μάτια σε κοιτούν τόσο βαθιά
Κάτι ζητούν
Έλα να τα βοηθήσουμε το σήμερα
Καλύτερα να ζήσουν

Den ksero ti na kano, den ksero ti na po
Pos na sou eksigiso to lathos mou afto
Tilefona se perno, psachno na se vro
Mia efkeria sou sito

Thelo na se do, esto mia fora
Efteksa alla, to cho metaniosi pikra
Thelo na se do, esto ena lepto

Εγώ τα λάθη μου τα πλήρωσα ακριβά
Και δεν ζητώ συμπόνια από κανένα
Και αν τα όνειρά μου είναι καράβια στη στεριά
Και τα αισθήματά μου ερειπωμένα τραίνα
Έχω εμένα έχω εμένα

Μόνη μου τα βράδια βγαίνω μόνη μου
Μόνη μου τα βράδια μόνη κλαίω

Τίποτα δε μένει τίποτα δεν ζει
Όλα σβήνουν χάνονται σαν ήλιοσ σαν βροχή
Μα πάνω από μένα πάνω από εσένα
Πάνω από όλα υπάρχει

Μόνο η αγάπη μόνο η αγάπη μόνο η αγάπη και ζει κάθε στιγμή
Μόνο η αγάπη μόνο η αγάπη μόνο η αγάπη και ζει

Ο ήλιοσ είχε γείρει μεσ στο σπίτι
Και μίλαγεσ για τον αποσπερίτη
Ψηλά το φεγγαράκι πάνωθέ μου
Σαν το κλαράκι λύγισα θεέ μου

Αχ να 'μουνα στα χέρια σου καράβι
Για να με ταξιδεύεισ κάθε βράδυ

Τι περιμένεις να σου πω
τι περιμένεις τώρα πες μου
είσ' ένα όνειρο κακό
που με ξυπνάει κι ανοίγει τις πληγές μου
Τι περιμένεις να σου πω
τι περιμένεις ν' απαντήσω
στο τηλεφώνημα αυτό
που με γυρνάει σ' όλα αυτά που είπα ν' αφήσω

Κύριε Νόμπελ κύριε Νόμπελ

Ήταν κάποτε ένασ άνθρωποσ σπουδαίοσ
Κέρδισε αγάπη μου τιμέσ και πλούτη
Ανακάλυψε το κίτρινο μπαρούτι
Ο κύριοσ Νόμπελ

Γέροσ και τρανόσ εκεί στη σουηδία

Με κοιτάζεις με δυο μάτια
Που ανάβουνε φωτιές
Την καρδιά μου την χτυπάνε
Κεραυνοί και αστραπές

Όλα τα λεφτά μωρό μου
Όλα τα λεφτά
Για τα δυο σου μάτια

Don't say it's like a fantasy
when you know this is how it should be

You kiss me
I'm falling
Can you hear me calling?
You touch me
I want you

Είδα φωτιέσ να αφρίζουνε
Δέντρα να περπατάνε
Αεροπλάνα να αρμενίζουνε
Βαπόρια να πετάνε
Είδα τη γη ανάποδα
Είδα τον κόσμο ανάποδα

Ώρα να φεύγω

Τα λόγια μικρά
για να πούνε τι νιώθω,
μικρό μυστικό ή ατέλειωτο πόθο.
Μα όσα κι αν πω
τώρα πια θά' ναι λίγα
απ' όσα γνωρίζω
απ' όσα κι αν είδα.

Αν θεσ τον κόσμο να δεισ μαζί μου ξεκίνα (ξεκίνα)
Και κάνε με ωτοστόπ το γύρο τησ γησ
Μπορείσ να πασ όπου θεσ ευρώπη ή κίνα (κίνα)
Και "για αθήνα" να πεισ και όπου βρεθείσ

Και άντε μ' ωτοστόπ ωτοστόπ
Ταξίδι μ' ωτοστόπ ωτοστόπ ξεκίνα γελαστά
Ωτοστόπ με ωτοστόπ

Λέξη τη λέξη σου 'πλεξα
Δυο πιθαμέσ τραγούδι
Σπυρί σπυρί σου φύτεψα
Στον κήπο σου λουλούδι

Κι εσύ ούτε ένα σ' αγαπώ
Τόσον καιρό δεν είπεσ
Μου 'στειλεσ μόνο έναν καημό

Παραμύθι ξεχασμένο
Η αγάπη που ζητάσ
Ψεύτικο φλουρί δοσμένο
Στη βουή τησ αγοράσ

Τραγούδι λυπημένο
Απόψε θα σου πω
Για κείνουσ που αγρυπνάνε

Πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο γεντί κουλέ
από το πολύ σεκλέτι το 'ριξα στον αργιλέ
φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε
φύλα τσίλιες για τους βλάχους κείνους τους δεσμοφυλάκους

Κι άλλα πέντε ξεχασμένος από σένανε καλέ
για παρηγοριά οι μάγκες μου πατούσαν αργιλέ
φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε

Xero pia ton erota
Apo oles tis krifes tu tis plevres
Miazune me thielles
I shesis den ine toso aples
Dromologio horis epistrofi
In' ena telos me orea diadromi
I agapi ine kursa dihos frena
Trexe ma ehe sto plai su emena

Πόσο σ' αγαπώ δε θέλω να το μάθεισ
Είσαι ουρανόσ και σύννεφο εγώ
Πόσο σ' αγαπώ δε θέλω να στο πω
Μα τα μάτια μου που κλαίνε
Στο φωνάζουνε στο λένε
Πωσ μια ολόκληρη ζωή καρδιοχτυπάω

Πονάω με ξέχασεσ μα εγώ σε αγαπάω

..Μοιάζει με αέρα η ζωή μας που δε σταματάει πουθενά, μια στρώνεις το ξεστρώνεις όσα σχέδια και αν καταστρώνεις στο τέλος πάντοτε φυσάει και σ τα χαλάει..

Αυτό που υπήρχε μεταξύ μας ήταν μαγικό, ήταν αλάνθαστο δεν είναι ψέμα, πάντα ήξερε ο ένας τι νιώθει ο άλλος, διάβαζες τη σκέψη μου κι εγώ τη δική σου, πριν με ρωτήσεις σου απαντούσα, μου έφερνες ότι ήθελα χωρίς να στο ζητούσα..Αυτό που υπήρχε μεταξύ μας ήταν μαγικό..

Προσευχή
Τα χείλη μου
Τα χείλη μου για 'σένανε λένε
Και τα μάτια μου μερόνυχτα κλαίνε

Προσευχή
Τα χείλη μου
Τα χείλη μου για 'σένανε λένε

Σαν κουρδισμένο στρατιωτάκι ζεις
αυτό που πρέπει κάνεις πάντα κι απορείς
γιατί σου βγαίνουν όλα πάντα τόσο λάθος
δίχως πάθος

Μα εγώ δεν είμαι κουρδισμένο στρατιωτάκι
θέλω να είμαι στο μυαλό και στο κορμί
και στη καρδιά σου

Ειλικρινά πες μου τι αισθάνεσαι όταν με βλέπεις ξαφνικά
Δε θέλεις να με αγκαλιάσει να με φιλήσεις να μου πεις να προσπαθήσουμε
Πάλι αν όχι λυπάμαι δεν το αντέχω και θέλω να σου πω ένα μονάχα

Προτιμώ να μην μιλάμε
Προτιμώ να με βλέπεις και να αλλάζεις γωνία
Προτιμώ να πιστεύεις ότι ήσουν για εμένα μια τυχαία ιστορία
Προτιμώ να μην μιλάμε

Νιώθω πως κατρακυλάω
Ξανά στο πρώτο το σκαλί
Πάλι εσένα ζητάω
Φτου ξανά και απ' την αρχή

Μέσα στις στάχτες σου γυρεύω γονατιστή
Να βρω πια σπίθα ζωντανή
Είναι λάθος μου το ξέρω

Eimai sta panw mou
I am on a high (elated)

eimai sta wraia mou
I am feeling wonderful

giati me trelanes esi
Because you drive me wild

Είμαι στα πάνω μου,
είμαι στα ωραία μου
γιατί με τρέλανες εσύ,
αγάπη νέα μου.
Είμαι στα πάνω μου,
όλα είναι τέλεια.
Ο έρωτας, μωρό μου,
είναι ψυχεδέλεια.

Σαν τα πεινασμένα περιστέρια της αυλής μες το χαλάζι
Μας τρώει το μαράζι μες το χαλάζι και δε μας κοίταξε κανείς
Μας τρώει το μαράζι μες το χαλάζι και δε μας κοίταξε κανείς

Όλα τα χαμένα καλοκαίρια της ζωής ήταν δικά μας
Για την πικρή καρδιά μας ήταν δικά μας και δε μας πόνεσε κανείς
Για την πικρή καρδιά μας ήταν δικά μας και δε μας πόνεσε κανείς

Η αγάπη σου στο βλέμμα τα φιλιά σου όλο ψέμα μα σε λυπάμαι
Βροχή μέσα στα μάτια κι η καρδιά χίλια κομμάτια μα σε λυπάμαι
Δε μου πεσ ούτε αντίο και με έκοψεσ στα δυο μα σε λυπάμαι
Εγώ ξανά θα ζήσω κάποιον άλλον θ' αγαπήσω μα σε λυπάμαι

Σε λυπάμαι γιατί δεν έχεισ μάθει ν' αγαπάσ
Κρύα τα μάτια σου θυμάμαι μα σε λυπάμαι
Σε λυπάμαι γιατί δεν ξέρεισ τι θα πει να κλαισ

Logia sti vodka voutigmena
gelio ke klama ginan ena
dio mavri kikli kato ap'ta matia
ke mia kardoula xilia kommatia

Se thelo, se thelo
gia sena ego petheno
se thelo, se thelo

Έκλεισε για πάντα αυτόσ ο δρόμοσ
Άλλο πια να μη με καρτεράσ
Δε θα ρθει ξανά ο ταχυδρόμοσ
Και το τρένο έφυγε για μασ

Σου 'δωσα να πιεισ και να μεθύσεισ
Για κρασί το αίμα τησ καρδιάσ
Πίσω πια δε θέλω να γυρίσεισ

Αν είναι κόσμος όμορφος,
είναι και κόσμος ψεύτης,
που μοιάζει σκοτεινό γυαλί
και σαν παλιός καθρέφτης.

Στα χρόνια της υπομονής
δε μας θυμήθηκε κανείς!
Δε μας θυμήθηκε κανείς

Αν θες να ψαχθείς η πόρτα είναι εδω
Κι αν μια φορά πιέζεσαι, πιέζομαι εκατό
Κανόνισε τη νύχτα σου με κάνα κολλητό
Στο μεταξύ θα πεταχτώ μέχρι το Μεξικό
Να τα πιω
___
Μπορείς απόψε να βγεις μ’ όλες τις τσούλες της γης
Βγες μπροστά δυνατά για νέους έρωτες

Συγχαρητήρια [Προηγούμενη σελίδα]

Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση

Όχι, όχι, όχι, δε θα νευριάσω
ούτε και σκοπεύω να σε βρίσω.

Σάββατο βράδυ οι δρόμοι γεμάτοι μπαταρίες
Που φορτίζουνε με αυταπάτη
Κι εγώ σ' ένα σύννεφο βροχή και χαλάζι
Μ' ανοιχτό πάλι απόψε θα με βρούνε το γκάζι

Σάββατο βράδυ η ζωή ξενυχτάει
Η αλήθεια βουβή και το ψέμα γελάει
Κι εγώ σ' ένα σύννεφο βροχή και χαλάζι

Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
Πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
Στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
Με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
Και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα

Τους μαθητές τους τρώει το στρες

Γιατί με κοιτάζεισ λοιπόν μεσ τα μάτια
Τι περιμένεισ μου είπεσ αντίο
Γιατί δε φεύγεισ

Γιατί με κοιτάζεισ λοιπόν μεσ τα μάτια
Δε θα δακρύσω
Την πόρτα πίσω σου θα κλείσω
Και θα ζήσω

Θα μπορούσα
Το ρολόι εδώ να σταματούσα
Και τα λάθη σου θα συγχωρούσα
Και ξανά απ' την αρχή
Θα σ' αγαπούσα μια ζωή

Την τελευταία βραδιά
Αγκαλιά ασ χορέψουμε

Θα σου στείλω γράμμα δυο φιλιά θα βάλω
Και τον πιο μεγάλο χτύπο τησ καρδιάσ
Κι απ' το γιασεμί μασ δυο κλωνιά θα πάρω
Να 'χεισ συντροφιά σου να μη με ξεχνάσ

Θα σου γράψω νέα μ' αργυρό μελάνι
Απ' το πυροφάνι του σαρωνικού
Θα σου στείλω και μια φλούδα πορτοκάλι

Όταν μόνη μου μένω
Πάντα εσένα περιμένω
Μα οι ώρεσ δεν περνάνε
Κι ειν' τα βράδια αξημέρωτα

Κι όταν πάλι γυρίζεισ
Και αγάπη μου χαρίζεισ
Και με χάδια με ζαλίζεισ

Εσύ μου έλεγεσ θυμήσου
Κι εγώ στο κύμα τησ φωνήσ σου έγινα πλοίο
Και σαλπάρισα ξανά
Πήγα μακριά στα περασμένα
Σε περιγιάλια ξεχασμένα
Όμορφα χρόνια δεν υπήρχαν πουθενά

Τι τα θέλεισ λοιπόν

Θ' ανεβώ θ'ανεβώ ωσ τον όλυμπο επάνω
Να σε δω να σε δω ψευτη κόσμε απο 'κει πάνω

Να 'τη η αθήνα να 'τη μοιάζει απο ψηλά
Μολυβιά στο χάρτη μηρμηγκοφωλιά

Κι εσύ κι εσύ που με κέρασεσ τον πόνο
Θα 'σαι μιά θα 'σαι μιά θα 'σαι μια κηλίδα μόνο

Το παλικάρι ξέρει πια το ριζικό του
Πριν φύγει για τον πόλεμο μια μέρα
Έγραψε στ'αδέρφια του το μερτικό του
Στην καλή του πίσω γύρισε την βέρα
Έγραψε στ'αδέρφια του το μερτικό του
Στην καλή του πίσω γύρισε την βέρα

Τώρα στην άκρη στο σκαλί

Το ξέρω, οι αντιδράσεις του
κι αισθάνομαι,εγώ, όμως θα πάω
εγώ θα πάω.

Την πόρτα θα του χτυπήσω
και θα του πω, ''συγχώρεσέ με''
σ' αγαπάω, εγώ θα πάω
εγώ θα πάω, εγώ θα πάω...

Αν δω ποτέ μες στη ματιά σου
Πως έχεις κουραστεί
Κι αν η αλυσίδα που μας δένει
Έγινε μια κλωστή
Αν δω πως στένεψαν οι δρόμοι
Και δύο δεν χωρούν
Κι αν τα δυο χείλη σου τ' αντίο
Να πούνε δεν μπορούν

Το τρένο

Στίχοι: Σόφη Παππά
Μουσική: Βαγγέλης Βασιλείου

Βρέθηκα μετά τον χωρισμό
στο σταθμό, στο βαγόνι μου,
μια ζωή σε μια αποσκευή

Λαμέ φουστάνι
Γαλάζια φτερά
Που πηγαίνεις πεταλούδα μου
Απ'τη βόλτα σου αυτή θα γυρίσεις
Ή για πάντα θα με αφήσεις

Μακριά να πετάς απ' το κακό
Οι ψυχές εδώ έχουν μαυρίσει

Κομμένο φως παγωνιά ένα άδειο ψυγείο
Και μια βραχνή μουσική απο καμένο ηχείο
Όλα μηδέν όλα πλην όλα χύμα στο κύμα
Και μια φωνή να σου λέει το ποιήμα

Κομμένο φως παγωνιά δυο κορμιά στριμωγμένα
Σ' ένα κρεβάτι στενό που δε φτάνει για ένα
Ένα τσίγαρο κομμένο στα δύο και πάμε

Βράδιασε στη βεράντα μου κι εγώ ποτίζω γλάστρες
Τα καθαρά τα ρούχα μου φοράνε οι κρεμάστρες
Δεν θέλω πουθενά δεν νιώθω πουθενά
Δεν έχω πουθενά να πάω
Θα πέσω πάλι απ' τις εννιά

Όταν πέφτει το σκοτάδι με τυλίγουν οι φωτιές
Και αναρωτιέμαι εμένα ποιος με αγαπάει

Βρεσ βρεσ τον τρόπο να μου πεισ αντίο
Εσύ που λεσ πώσ την αγάπη μεσ στα χέρια σου κρατάσ

Πεσ πεσ τα λόγια τα πικρά σαν να 'ναι τραγούδι γιορτινό
Και φύγε φύγε φύγε

Βρεσ βρεσ τον τρόπο να γελάσ μέχρι το τέλοσ
Εσύ που λεσ πώσ κάθε χωρισμόσ δε σε πονά

Δύσκολοι καιροί και οι βαρκούλες κουνιούνται
Όλοι στα ρηχά αγαπούν και αγαπιούνται
Φεύγει η ζωή σε μικρές παρενθέσεις
Έλα και έχω στο μυαλό πονηρές διαθέσεις
Πάμε όπου θες δεν χαλάω χατίρι
Λάθη σαν κι αυτό τα 'χω εγώ ψωμοτύρι
Μη μου λες πολλά δεν θα με συγκινήσεις
Αύριο θα μου κλαις και θα θες εξηγήσεις

Ξεχνάω να βάλω βενζίνη
στο ρεζερβουάρ
και στο μπλου-τζιν μου ν' ανεβάσω
το φερμουάρ.
Ξεχνάω συνέχεια του σπιτιού μου
την πόρτα ανοιχτή
και τα κλειδιά του αυτοκινήτου
πάνω στη μηχανή.