Sylwia Grzeszczak все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Dla nas już nakryty stół,
wertujemy kartę dań.
On tak nagle musi wyjść,
w romantycznym blasku świec.
Zamawiam płacz.

Tak dobrze to znam,
a znów tak mi wstyd.

1.Z twoich wielkich słów kręcimy dziś komedię,
ty nie musisz grać, zawsze mówisz brednie.
Dziś podaruj mi ten upragniony prezent,
odwróć się, idź i nie wracaj już.
Nie trzeba mi cichych dni,odwróć się idź!

Ref:Obiecałeś do końca walczyć o Mnie,
jest to 180 stopni odwrotnie.

Na to, że potrafimy razem być,
ani złotówki do dziś nie postawił nikt,
a tak naprawdę tylko ty i ja,
słyszymy siebie, wiemy co nam w duszy gra.

Trudno jest złapać wiatr,
brać na żarty ten szalony świat,
trudno jest, przecież wiem,

Powiem to
Jednym tchem
To czysta formalność, ty o tym wiesz.
Dawno już
Jak te dwie
Flagi na wietrze miotamy się.
To nasze serca chcesz wciągnąć na maszt
Do połowy, bo masz już dość.

Dla nas już nakryty stół,
wertujemy kartę dań.
On tak nagle musi wyjść,
w romantycznym blasku świec.
Zamawiam płacz.

Tak dobrze to znam,
a znów tak mi wstyd.

I kiedy czasem się zgubisz
I przestajesz lubić mnie
W naszym pokoju Cię znajdę, w salonie niedużym
Wiem że tak jak zawsze gdy za oknami niepewność jest
Tu gdzie nasz hotel chwil możesz schować się ze mną

To wszystko co masz
Sekundy, momenty

Czy dla dwóch różnych planet
Co kręcą się wciąż
Jest przewidziane spotkanie
Czy sięgną swych rąk
Chce wierzyć w to

Łączy nas wiele spraw
Jeszcze więcej dzieli

Znowu Ty z tej ponurej wieży szarych dni,
Kradniesz moje serce, musisz być,
Księciem.
Tylko Ty, mało co i przytaknęłabym,
Tej rutynie co z miłości drwi,
Jesteś
Obok mnie, obok mnie, obok mnie, obok mnie.

Żadne z nas już nie pamięta jak beztrosko biegły dni
Wiele nam nie było trzeba - ja i ty, i długo nic
Nie zadawaliśmy pytań, nie prowadziliśmy gier
Dziś kalkulujemy wszystko - nie ma w tym szaleństwa, wiem
Co z tym możemy zrobić?

Budujemy nasz dom na piasku, cena nie gra roli dziś
Kupiliśmy prawie wszystko, ale wciąż nie mamy nic

Mam już dość tych kłamstw x2
Mam już dość tych okrutnych kłamstw

Czasem każdy dzień przynosi lęk
Dzięki tobie wszystko traci sens
Nawet nie znasz mnie a oceniać chcesz
Jak to jest
Nie rozumiesz, że to sprawia ból

Jak Bóg, on też czasem pragnie tworzyć
I iść przez zamknięte drzwi, po tafli jeziora,
stóp nie pomoczyć swych
Jak Bóg on też chce wieczności dożyć
Choć tak nie zostawi nic, chce być pamiętany,
portret na ścianie lśni

Młody Bóg

Rzucone po mieszkaniu sny
Przegrane gry, zasłoni się kurtyną
Sformatujemy serca i zaczniemy żyć
Jak gdyby czas nie płynął
Wysyłam Tobie zaproszenie

Nowy Ty, nowa ja
Wszystko zdarzy się jeszcze raz

W czym rzecz nie wie nikt
Strome stopnie schodów
Kto by zliczył je
Przesuwamy się o krok do przodu

W czym rzecz nie zgadnie nikt
W naszych głowach coraz większy bagaż
Jest źle, a dalej iść

Tamta dziewczyna mieszka parę myśli stąd
W tej samej głowie czasem przypomina mnie
Ale ma siłę, jaką miewa mało kto
A kiedy trzeba umie głośno mówić "nie".
Czy na pewno?
Czy już znasz ją?

Ref.: Ona nie chce być, taka sama jak ja

Na to, że potrafimy razem być,
ani złotówki do dziś nie postawił nikt,
a tak naprawdę tylko ty i ja,
słyszymy siebie, wiemy co nam w duszy gra.

Trudno jest złapać wiatr,
brać na żarty ten szalony świat,
trudno jest, przecież wiem,

Stój
Spójrz
Nie ma tu nic
Wszędzie kurz
Mrok
I zamknięte drzwi
W ogrodzie jak bluszcz pnie się strach
Czy czujesz to samo co ja?

Za czym znów gonimy tak
Pełne od wybrzmiałych braw garderoby
Z trofeami wygrał kurz
Chwile żyją krótko i chcemy nowych

Największa moc w tym czego teraz pragnę
Nie to co mam na zawsze
Najlepsze to co niemożliwe prawie, momenty kiedy

Z oczu twych czytam, że powinieneś pójść
Bałam się tego dnia, serce krzyczy - wróć!
Rozum wie lepiej, na tej planecie już
Nie opłaca się kochać
Koniec gry, mamy dość, wypadamy w aut
Przecież tak toczy się los miliardów par
Przecież tym dzisiaj oddycha ziemia
Chaos, pustka, strach!