Երբոր բացվին դըռներն հուսո, Եվ մեր երկրեն փախտա ձըմեռ, Չըքնաղ երկիր մեր Արմենիո, Երբ փայելե յուր քաղցրիկ օրեր, Երբոր ծիծարն իր բույն դառնա, Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև` Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
2. Հասակ մը կա մաեր կենաց մեջ, Ուր ամենայն ինձ կավարտի. Հասակ մը, ուր հոգին ի տենչ Հիշատակաց յուր կարոտի. Հորժան քնարս իմ ցրտանա, Սիրույն տալով վերջին բարև`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև` Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև: При открытии dernern надежды, И наша страна Пахта dzemer, Cheknagh Arménio наша страна, Когда payele его сладкие дни Когда tsitsarn стать его гнездо, Tsankam видеть мое Киликии, Мир дал мне, солнце, Tsankam видеть мое Киликии, Мир дал мне, солнце.
2. Существует Маер Выросший в жизни, Где завершат меня. высота, где дух страсти к путешествиям Память о своей тоске. Хоржан knars мой tsrtana, Здравствуйте, последняя любовь
Я иду спать этой шахте Киликию, Мир дал мне, солнце, Я иду спать этой шахте Киликию, Мир дал мне, солнце.